Ահա՛, նըւաղիմ և շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար՝ ի յերկիր թաղիմ:
Սիրտ իմ ի լալոյ յոյժ՝ հաշեալ մաշեցաւ,
Կարօտով իմ վարդին՝ այրեալ խարշեցաւ,
Ցաւալից կեանքն իմ փոյթ՝ խոյս ետ քարշեցաւ.
Ահա՛, նըւաղիմ և շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար՝ ի ՛երկիր թաղիմ:
Սուգ և լացն եղև ինձ հեշտալի ճաշակ,
Այն անտառք լալօնից՝ ցանկալի վիճակ,
Եւ սաստից զըւարթնոյն յաւէտ ընդունակ.
Ահա՛, նըւաղիմ և շընչաքաղիմ,
Անկեաւ հոգեվար՝ ի յերկիր թաղիմ:
Ի սէր քո փափագման, տենչանաց աչաց,
Տարածմանց դաստակաց, փարեցմանց բազկաց,
Յորս անկեալ խորովին ըստ յօժար կամաց.
Ահա՛, նըւաղիմ և շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար՝ ի յերկիր թաղիմ:
էի՛, ե՛մ և եղէց վարժարան սըգոց,
Եւ հըմուտ հեղինակ հառաչմանց յոգւոց,
Փութա՛, ե՛կ, այ՛ց արա, ո՛վ սիրօղդ հոգւոց.
Ահա՛, նըւաղիմ և շընչաքաղիմ,
Անկեալ հոգեվար՝ ի յերկիր թաղիմ: