Աւետաբեր գարնան բերկրալից գուշակ,
Եւ ծիածան ծաղկանց յո՜յժ, յո՜յժ անուշակ,
Ես քոյոյ գալըստեանդ մընայի յստակ.
Ի՜մ սիրու՛ն մանուշակ,
Լե՜ր ինձ աւետակ,
Բոցով և հընոցով
Հաշիմ ու մաշիմ,
Ճառեա՛ բան զիմ վարդէն,
Յարո՛ զիս արդէն:
Յամենայն երամոց հաւուց և թըռչնոց,
Յանցելոց, դարձելոց, վերնոց և ներքնոց,
Ըզլուր մի աւետեաց չառի ի նոցունց.
Ի՛մ սիրուն մանուշակ,
Լե՜ր ինձ աւետակ,
Բոցով և հընոցով
Հաշիմ ու մաշիմ,
Ծառեա՜ բան զիմ վարդէն,
Յարո՛ զիս արդէն:
Աշխարհս ամէն, այսօր, փառօք ճոխացաւ,
Եւ յո՜յժ գունագեղեալ գեղափոխեցաւ,
Ո՜չ գիտեմ, թէ վասն է՜ր վարդն իմ յամեցաւ.
Ի՜մ սիրուն մանուշակ,
Լե՜ր ինձ աւետակ,
Բոցով և հընոցով
Հաշիմ ու մաշիմ,
Ճառեա՛ բան զիմ վարդէն,
Յարո՛ զիս արդէն: