Եթէ ըզգեղդ երևոցես՝ երանիմ,
Նորոգ սիրով եռանդնոտեալ՝ ջեռանիմ,
Թէ յամիցիս սակաւ մի ես՝ մեռանիմ.
Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:
Օրս ի վերայ իմ, առանց քո, վատանայ,
Ի բերկրութեանց ան՚ն իմ իսպառ զատանայ,
Եվ ո՜չ սըգով հոգիս երբէք շատանայ.
Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:
Առ ի վերուստ և ի ներքուստ կոչեցից,
Զհաւքերն ամէն ինձ արարից ողբակից,
Գետոց նըման դառն արտասուօք միշտ բացից.
Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:
Ռղբալից կեանքն աստընվորիս դառնացաւ,
Զօրէն սղեաց, ի վերայ իմ լեռնացաւ,
Անձն իմ արդէն, ա՜րդ, ընդ մեռեալս խառնեցաւ.
Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:
Երգով քոյով գեղազարդեալ նարօտիմ,
Նո՜ր, նո՜ր սիրով բոցակիզեալ կարօտիմ,
Սաստիկ գանիւ ի չար լեզուաց քարոտիմ.
Բացի՜ր, բացի՜ր, իմ կարմիր վարդ աննըման,
Գեղըդ նըման արեգական վառվառման:
