Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ի՜մ սիրական այգեպան,
Արա՜ դու զիս վարդեպան,
Զհոգիս տամ վարդիս փոխան,
Ըստ յօժար կամաց, կամաց:
Ի յամպոց ըզցօղ առեալ,
Ի հողմոց զով ընկալեալ,
Ի վերայ հոգւոյս բարձեալ,
Յանձնեցից՝ յաստուած, յաստուած:
Ի ներքոյ թևոց իմոց
Պահեցից միշտ ի տօթոց,
Ո՜չ խնդրեմ ինչ ի քոյոց,
Կերակուր, կամ հաց, կամ հաց:
Քեզ ծառայել ես ձըրի
Յօժա՜ր եմ՝ ամեն տարի,
Աշխարհս համայն քեզ բարի,
Ես մնամ՝ ցաւած, ցաւած:
ԱՌ ՍՈԻՐԲ ԷՋՄԻԱԾԻՆ ՄԱՅՐՆ ՀԱԻԱՏՈՅ
ԵԻ ՊԱՐԾԱՆՔՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԵԱՅՑ ԵԿԵՂԵՑԻՈՅ
Մաքուր և սուրբ ըստեանց քոյին՝
Փափագիմ, սէ՜ր իմ, փափագիմ,
Յո՜յժ-յո՜յժ կարօտով դարձուցանել սիրով առ նոյն՝
|
|
