Էջ:Petros Ghaphantsi, Verses (Պետրոս Ղափանցի, Բանաստեղծություններ).djvu/99

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Ի բարձրութիւնս եկեղեցւոյ ազինս հայոց փառք պարծանաց
Խաւարակուլ լոյսք փառացիք՝ անձանց մերոց շնչականաց,
Զորս ո՛չ գիշեր փոխանակէ առ յաւիտեանս ժամանակաց,
Որովք ցընծան սերունդք սրբոց՝ երամակցեալ լուսազգեցաց.

Երկրորդ Մօսէս, նոր Ահարօն ազգիս նորոյ Իսրայէլի,
Աստուածարեալ պատգամաբերք, օրէնըսդիրք պատուիրանի,
Սովեցելոցս յանապատի, բաշխօղք կենաց մանանայի,
Եւ առաջնորդք լուսաշաւիղք վերնոյն մեծի սուրբ Սիօնի:

Ի յանարգանս ուրախասիրտք և տըխրադէմք ի գովութեան,
Ըզմարմնաորս և զերկրայինս անարգեցիք ի մեծութեան,
Ծանրագոյնից մեծաց վշտաց, յաղթ ծըփանաց ալէկոծման,
Ընդդէմ կացեալ հըզօրաբար, անսաստ ալեացն եղէք խափան:

Ծընեալն ի ձէնջ կոյսն արամեան՝ յո՜յժ բախտաւոր գըտաւ յանկեան,
Ունիլ ինքեան զձերապիսի դաստիարակըս վերնական,
Մինչ տակաւին յօրօրոցի կաթին կարօտ կայր ի լալման,
Ի ձէնջ և ձեռք փոյթ զարգացեալ՝ ընծայեցաւ առ ճեմարան:

Խաչաչարչար սուրբ դիտապետք, լուսապըսակք ի հանգըստեան,
Առ որ միտք մեր անբաւական, ի գով փութայն անզօր մընան,
Զօրէն որդւոց անառակաց կամ ծառայից վայրենական,
Առ ոտս անկեալ ձեր ապաստան՝ հայցեմք լինիլ միշտ օգնական: