Արժանապատիվ Մոսիո Թովմասին, և նորա ընկեր պարկեշտափայլ Աննա խանումին մեր կողմից սիրո ողջույն կնվիրեք։
Մի մոռացեք և աղա Հեթումի քեփն հարցնելու։
Փեսա Սոլոմոնն, փառք աստծո, կատարյալ առողջության մեջ է։
Ձեր' Հակոը Մ. ւքելիք-Հակոթյան»
1869
8. [ԱՎԱԳ ԱՎԹԱՆԴԻԼՑԱԳԻՆ]
Ի 1869 ամի, 22 մարտի, Թաըրիզ
Ազնիվ պարոն.
Ավելորդ եմ համարում իմ գործերի այժմյան վիճակից ձեզ որևիցե տեղեկություն տալ, մ տածելով, այն իրո ղութ յոլնքն, որ այնքան անտանելի են ինձ, չցավեցնել նոցանով մի վաղեմի բարեկամ ի սիրտ։
Բայց զարմանալի է, երբ մարդկային կյանքի մի տարրը շեղվում է յուր բնական կարգից, արդեն դժբախտության մրրիկը կատաղաբար սկսում է ամեն կողմից փոթորկել... ազգա կանք, բարեկամք, ընկերք և ծանոթք բոլորն հեռանում են հորանից.,. բայց մարգը, այդ դժոխմբեր դրության մեջ ոչինչ հույս, ոչինչ մխիթարություն և ապավեն չէ գտանում յուրյան, բացի այն միակ աներեվույթ էակը, որո վերա դրվում է անճարների հույսը։
Արդարև, ես մի մեծ պատերազմ եմ պատերազմում բախտի անհաջողության հետ, բայց միևնույն ժամանակ իմ սիրտս և իմ խղճմտանքս այնպես անդո րր և հանգիստ են որպես առաջ։ Ես միշտ մխիթարություն եմ գտանում իմ տեսած, լսած և կարդացած հազարավոր օրինակների մեջ, երբ բախտի անհաստատ ճախարակի շրջանը երբեմն մինչև աստղերր բարձրացնում է մարդը, իսկ երբեմն մինչև անդունդր ի խոր գլորում։
Կամք նախախնամության օրհնյալ եղիցի. կվարվիմք բախտի հեղափոխությանը հետ, միշտ ակներև անելով, որ աշխարհս անցավոր մի բան է։
