Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ես վօ՞ր մէկին զրչիլ իմ,
Ծեռքի տակը տանճիլ իմ,
Հէմ ծեր զէնկին Խաչուկին,
Հէմ ծեր հէքիմ Սահակին.
Մուխալին ալ մահն եկաւ,
Պանքէն գերեզման տարաւ։
Շտէ վօվ լալըս կիտցէք,
Սասանեցէք, տողացէք։
Նաֆիլէ չէ Եւրոպան,
Ճիզվիթներուն է տուշման.
Ճիզվիթն ուտէխ վօտք կոխէ,
Կըխըխտէ ու կըկախէ,
Վօվ վօր տէմ կենայ նօրան.
Այս հրամայեց Լօյեօլան.
Ճիզվիթ՝ լալըս չիտէի՞ք,
Միամիտ Նախչըւանցիք։
|
|
