Էջ:Siamanto, Daniel Varujan, Collected Works (Սիամանթո, Դանիել Վարուժան, Երկեր).djvu/109

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է


Siamanto, Daniel Varujan, Collected Works (Սիամանթո, Դանիել Վարուժան, Երկեր).djvu/109


Իէ
Հոգեվարքին մեջեն ան գանք, ալվըներնիս անարգանք,
Սրտազինվե՞, երիվար, կանգ մի՞ առներ, մի՞ առներ,
Այսոլհետև ես հոլյսին ջահերն է որ պիաի վառեմ,
Դագարը մա՞հ է մեզ համար, կանգ մի՞ առներ, երիվար.,.
ԻԸ
Ես լսեքի քառասմբակ ջքեզ մարմնիդ կատարեն,
Որ կայծ արձակ պաՀտերգ, մեր վազքին մեջն մինչև այս օր,
Հ* անի" ան գամ, քանի՞ ան գամ ոսկորներ էր որ փշրեցին,
Եվ րաք կոպերը գանգերուն, ինձ նայեցան, տեսա՞ր գոմէ...
ԻԹ
Ես լսեցի քեզի կըսեմ, երկաթներնգ՝ ճարճատյունը կմախքներու,
Ոայք Էոեցիէ Ես անխոս եմ։ Կանգ մի՞ առներ, երիվար,
Հոգիէս մեջ հեծեծանքս ես կթաղնմ անգնգախոր,
Թո՞ղ զայրույթս միայն ապրի՞, կանգ մի՞ աոներ, երիվարւ
Լ
Մի՞ վարանի՞ր, ո՜վ սպիտակ բարբարոս մարմարյա,
Կյանքին ցավը արցունքով չէ՞ որ կանհետի,
Ւգեալը պիտի հնչե՞, պիտի հնչե իդեալը իր գանգերն ցասումի,
Կռունկները մեզ պիտի կանչեն, անոնց երգին հետևի՞ր...
ԼԱ
Ոայց ո՞ւր է ճամփագ, ի՞նչ է այս, ցնորեցա՞ր ո՜վ նժույգ,
Ա՜հ, մոխիրներ են, մոխրադաշտե՜ր, ավերակնե՜ր են ասոնք,
Մշուշին պես գորշ փոշին մեր շունչերդ կսպառե,
ճեղքն՞, անցիր, զարհոլրանքի այս լեոներն, ճեղքն՞ անցիր,
երիվարէ