Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Իբր ի ծագաց անպարագիծն իւր ալուց՝
Նըկատէր Տէրն՝ ըզմեծ աշխարհս կիսակազմ,
Զեռեալ յուղել խուռըն տարերց վըհական
Հասունանալ գոյից յանձնիւր ի պայման.
Եւ վերացեալ արարչագործն հաճութեամբ
Ոլորտանայր ի ջեռուցիչ սիրոյն ամբ.
Արեգական չեւ էր չափեալ ասպարէզ,
Չեւ բընութեան լուսազդեցիկ բացեալ ծոց,
Դու անդրանիկ ընդ բալս աղջից գիզագէզ
Յարգանդ վըհին վակժոյժ առեալ թալալոց՝
Երեւեցար, ո՜վ գեղապանծ երկրի սար.
Զորմէ հարեալ բուռն անմահից անհուն պար՝
Որպէս կաւ թուրծ ի հիռ ածեալ լայնարձակ՝
Ըզմեծադիր տարրացուցին զայս գընտակ.
Իբր երիվար մրըրկուտ ի սոյր ջերմ անդամ
Յականակիտ մըխեալ բիւրեղ կարկաչուն
Եռացուցեալ պատառէ զխորս հեշտակամ՝
Անզուսպ կոչոյ ստունկանելով հեծելոյն,
Ի խրոխտապանծ դու պարանոցդ ամեհի
Զահեղն առեալ դանդանաւանդ աշխարհի՝
Ի լայնալիճ վըհից ալեացն անդընդոց
Գաւակագեղ թափեր զերկիր ջըրակոծ.
Հերձեր բարձեր բարձրացուցեր ի վեր շեշտ
Սոսկավիթխար վիմահասակ նիւս բոլոր,
Եւ ահագին կարկաջանօք վէտս ի վէտ
Անհուն սահանք իբր ապաժոյժք մեծոլոռն
Ընդ բովանդակ անկերպարանըդ մարմին
Դընդընչաձայն իջիւք թափեալ ի գետին՝
Հունըս բացին դետոց աղբերց անարեաց
Վիշապապտոյտ սողոսկմամբ յալս ընդերաց։
Դու որ զոտիւքդ ըզմերս տեսել նախահայր,
Եւ յուս՝ զերկրորդ բարձեր ըզծեր վերածնող,
Անշուշտ եւ յայնժամ դու երկրի գրեցար ծայր,
Մէջ անմահից եւ մահացուաց կէտ կոթող,
Մինչ շանթեռանդն յանդընդոց թունդք արգանդիդ
Ընդ ծըխաշունչ փողս որկորոյդ քարաքիթ՝
|
|
