Էջ:The Knight in the Panther's Skin, Shota Rustaveli.djvu/212

1271 «Ինձ արդար է թվում ամենն՝ ինչ ասացիր,— աղջիկն ասաց,—
Թե չէ Ֆաթմանն ի՞նչ իմացավ՝ ում ձեռով եմ հափշտակված.
Գուցե ընկած է ինձ այրողն հիմա անուժ, մի խուլ վայրում.
Ես կգրեմ, դու էլ պատմիր՝ ա՜խ, ինչպես եմ սի՜րտս այրում»։