Էջ:The Knight in the Panther's Skin, Shota Rustaveli.djvu/268

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

11 Ով սիրում է այսօր մեկին, վաղն ուզում է սիրել նոր յար,
Ով չի մաշվում յարից բաժան, չասեք նրան դուք սիրահար.
Խակություն է, տղայություն, սերը խաղ է նրա համար,
Իսկը նա է, ով զսպում է իր երկրային ըղձերը վառ։

12 Ճշմարիտ սերն իր վիշտը միշտ թաղում է խոր, պահում թաքուն.
Յարից բաժան՝ հոգով իր հետ մենություն է քաղցր իր հոգուն,
Յարից հետո խելակորույս մեռնում է նա, վառվում անքուն։
Թեկուզ արքան թափե զայրույթ, յարի առաջ հեզ ու խոնարհ[1]։


  1. Վերջին երկու տունը քաղում ենք սևագրությունից։ Թարգմանիչն այնքան թերի է համարել, որ չի արտագրել նախընթաց տողերի հետ, որոնց սևագրությունն արտագրելուց հետո, ըստ իր սովորության, ոչնչացրել է։ Այս երկու տուներն ունեն բաղմաթիվ վարիանտներ, որ ավելորդ համարեցինք այստեղ մի առ մի մեջ բերել։