Էջ:The collected best works of Nicholas Marr, 1.djvu/220

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Իհարկե կան նաև ուրիշ չափազանց էական տարբերություններ թե ձևաբանության և թե հնչյունաբանության մեջ (հմմտ. q, y և w հին գրական հնչյունները) և նույնիսկ բառապաշարի մեջ, որը նշանակալից չափով ընդհանուր է դարձել առանձնապես շնորհիվ եկեղեցու, ավանդական պալատական-ազնվականական-կալվածատիրական լեզվի և, ի հարկե, նաև գրականության բայց և այնպես, բավական է հիշատակել հետևյալ դեպքերը, երբ պահպանվել են իրոք հին գրական բառեր.

Հին գրակ. (ֆեոդալների լեզուն) Ժողով (մանր. բուրժ. և վուլգար)
m-qolo ‘միասնական’ erϑad erϑ-i
qolo ‘սակայն’ ‘բայց’ marto
aramed ‘բայց’ ՝նկլիտ. ki
ϑqem ‘գլխատելու տեղ’, ‘լեռնային
կամ բարձր տեղ’←
‘գլուխ’
ϑav
rom
rogor
rayϑa→raϑa ‘որպեսզի’
viϑar ‘ինչպես’ ravarϑ rogorϑ
viϑarϑq ‘ինչպես էլ’, ‘հենց որ’ roϑa
viϑarϑa ‘երբ’ rodesaϑ
o-des ‘երբ’ dainaqa
iqila ‘տեսավ’

Թվում է, թե առանձին պետք է նշվի միայն շարահյուսական մի երևույթ, այսինքն՝ հին գրական լեզվում որոշիչ հոդի, իրոք, դերանվան առկայությունը մասսաների անցյալում գյուղացիության, մանր քաղաքների բնակչության և այլոց լեզվում, որը դարձավ նոր գրական:

Սեռ. kaϑ isa mis և kaϑ is[a]ǁkaϑ-is
Տր. Krmasa mas kramas[a]ǁkm-as
Ներգ. Krmiϑa miϑ krmiϑǁkm-iϑ
Հոգնակի թիվ kaϑ-n-iǁkaϑ-eb-i
Ուղղ. kaϑ-n-i igi kaϑ-ϑ[a] kaϑ-eb-is
Սեռ. kaϑ-eb-sa
և այլն: