է, այժմ և միշտ, աջակցեն համալսարանների կրթական գործունեությանը:
Բացի այդ, Մագաղաթը որդեգրել է ներքոհիշյալ հիմնարար սկզբունքները.
1. Համալսարանը հասարակության սրաում աշխարհագրորեն և պատմական տարբեր ժառանգությամբ ձևավորված ինքնավար հաստատություն է, որը ստեղծում, ուսումնասիրում, գնահատում և մշակույթ է փոխանցում գիտահետազոտական աշխատանքների և ուսուցման միջոցով: Հասարակության կարիքների բավարարման համար գիտահետազոտական աշխատանքները և ուսուցումը պետք է անկախ լինեն քաղաքական և տնտեսական իշխանությունից:
2. Գիտահետազոտական աշխատանքները և ուսուցումը պետք է միասնական լինեն և համապատասխանեն հասարակական փոփոխվող պահանջմունքներին և գիտության զարգացումներին:
3. Գիտահետազոտական աշխատանքների և ուսուցման ազատությունը բուհական կյանքի հիմնարար սկզբունքն է, ընդսմին կառավարությունները և համալսարանները, ընդունելով դա, պետք է հարգեն նշված հիմնարար պահանջները: Մերժելով անհանդուրժողականությունը և ընդունելով երկխոսության ձևը, համալսարանը դասավանդողների համար կատարյալ վայր է՝ գիտահետազոտական աշխատանքներով զարգացնելու գիտելիքները և փոխանցելու, ինչպես նաև ուսանողների համար, որոնք և ցանկանում են հարստանալ այդ գիտելիքներով:
4. Համալսարանը երաշխավորն է եվրոպական մարդասիրական ավանդույթների, համընդհանուր գիտելիքների կրողն է և իր գործունեությամբ վերացնելով աշխարհագրական և քաղաքական սահմանները, ստանձնում է տարբեր մշակույթների մերձեցման և փոխազդեցության առաքելությունը:
Նշված սկզբունքներից բխող նպատակները իրականացնելու համար Մագաղաթն անհրաժեշտ է համարել կիրառել հետևյալ չորս արդյունավետ միջոցները.
1. Ուսուցման և գիտահետազոտական աշխատանքների ազատությունը պահպանելու համար դրա կիրառումը համապատասխան միջոցներով պետք է հասու լինի համալսարանների դասախոսական կազմի յուրաքանչյուր անդամի:
2. Դասախոսների աշխատանքի ընդունումը և նրանց կարգավիճակը պետք է համապատասխանի ուսուցման և գիտահետազոտական աշխատանքների միասնության սկզբունքին:
3. Յուրաքանչյուր համալսարան, ելնելով հնարավորություններից, պետք է ապահովի ուսանողների ազատությունները և այն բավարար պայմանները, որով նրանք կարող են կրթություն ստանալ:
4. Գիտելիքի էական զարգացման համար անհրաժեշտ է համալսարանների, մասնավորապես եվրոպական, տեղեկատվության և փաստաթղթերի փոխանակում, ինչպես նաև համատեղ ծրագրերի իրականացում կրթության առաջադիմության համար: Այսպիսով, ինչպես համալսարանների ստեղծման ժամանակներում, այնպես էլ այժմ համալսարանները պետք է խրախուսեն դասախոսների և ուսանողների շարժունությունը և դրա հետ մեկտեղ ընդունեն օտարերկրյա դասախոսների և ուսանողների հավասար կարգավիճակը, գիտական աստիճանները, քննությունների արդյունքները և իրականացնեն համալսարանի կարևորագույն առաքելությունը՝ ուսուցանեն:
Ներքոստորագրյալ ռեկտորները, հանդես գալով իրենց համալսարանների անունից, հնարավորինս կջանան խրախուսել յուրաքանչյուր երկրի, ինչպես նաև միջազգային առնչվող կազմակերպություններին, համապատասխանեցնել իրենց քաղաքականությունը սույն Մագնա Կարտայում /անգլ. Magna Charta libertatum/ համալսարանների կողմից արտահայտված և հռչակված գաղափարներին:
14.3.4. Եվրոպական տարածաշրջանում բարձրագույն կրթության որակավորման ընդունման մասին Կոնվենցիան (Լիսարոն, 1997 թ. ապրիլի 11)
Հռչակագրի կողմերը, գիտակցելով այն փաստը, որ կրթության իրավունքը հանդիսանում է մարդու իրավունքներից մեկը, և որ բարձրագույն կրթությունը ծառայում է որպես գիտելիքների
