Այս էջը հաստատված է
Հնուց մնացած
Մի խոսք կա փորձած,
Թե՝ — «Գեղը կանգնի՝
Գերան կկոտրի»:
Կար չկար՝ մի չար,
Մի գող բազե կար.—
Կտուցը համ թուր,
Համ թրի պես ծուռ,
Ճանկերը կեռ-կեռ,
Ինքը արյունկեր,
Ամեն օր հանկարծ՝
Որս նկատելիս՝
Թևերն արձակած
Վրա էր տալիս.
Վրա էր տալիս,
Գնդակի նման
Ներքև էր գալիս
Ու ամեն անգամ
Որս անում-տանում
Ու անուշ անում։
Երբ որ կշտանում,
Վեր էր բարձրանում
Ու ջինջ կամարում
Ազատ սավառնում։
Պառավ նանի թուխսը իսկի
Հանգիստ չուներ նրանից.—
Չէր իմանում ոնց ազատվի
