Առաջին անգամ տպագրվել է «Գարուն»-ի 1-ին գրքում (էջ 189) առանց վերնագրի, «Ոսկե հեքիաթ» գրքից» խորագրի տակ։
«Գարուն»֊ում.
6 Ցուրտ հայելու մեջ սուզվեցին նոքա.
6 Գարնան երեկո (էջ 157)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Լրաբեր», 1908, N 22 (21 սեպտեմբերի) «Գիշեր» վերնագրով։ Այնքան շատ են տեքստային տարբերությունները, որ բերում ենք «Լրաբեր»-ում տպագրվածը լրիվ.
Անհուն երկնքի կապույտ դաշտերում
Մի տխուր թռչուն իր քնքույշ — բարակ
Թևերն է փռում —
Եվ մեկը — անտես — շարժումով արագ
Արծաթ է մաղում, ալմաս է ցրում
Թովիչ խավարում...
Հնչում են իմ մեջ անբարբառ երգեր
Դողում են շուրջըս անխոս — դյութական.
ինչ որ նուրբ ձեռքեր
Ինձ են որոնում տենչով կուսական
Եվ սիրո համար էլ չկան խոսքեր,
էլ չըկան խոսքեր...
9 «Չըգիտեմ՝ այս տխուր աշխարհում» (էջ 160)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Հացի կտոր զեյթունցուն» ժողովածուում (էջ 122) «Ոսկե հեքիաթ» գրքից» խորագրի տակ։
8 Որ չասիր և անցար։
9 Մեն-մենակ ես սիրում եմ նստել
10 «Սիրում եմ աչքերիդ տխրությունը խորին» (էջ 161)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Հորիզոն», 1910, N 289 (26 դեկտեմբերի) «Ոսկի հեքիաթ» գրքից» խորագրի տակ։
9 Հեռավոր երկրի պես դյութական է հոգիդ
10 Քնքուշ են խոսքերդ, ժպիտներդ աղջկա,
12 Հըմայուն, որպես այն, որ չը կա՛, որ չը կա՛...
11 «Ես չեմ հիշում՝ ե՞րթ և ո՞ւր» (էջ 162)
Ինքնագրում կա նաև 9-րդ տող՝ Սակայն սիրտս հավատա... Երևի Տերյանը ցանկացել է շարունակել, բայց հետո, զգալով, որ բանաստեղծությունը ավարտված է, հրաժարվել է այդ մտքից և 9֊րդ տողն էլ ջնջել է։
