Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 2 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/161

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Եվ ահա — Վարդան, Ռուբեն։

Եվ ահա ընկերներ նոր-նոր։
Նյու-Յորքից, Բասենից, Պոլսից։—

215 Մա՛հ։
Մա՛հ։
Մա՛հ։
Ընդհանուր, հանուր։

Զինվորի, աղջկա, հարսի։ —

220 Ես կարծում էի — այնտեղ,
Ռումբերի ահեղ որոտում
Կգտնեմ քո դեմքը լուսե։

Բայց գտա... դիակներ փայտե,
Ու տեսա մի երկիր, որը դու
225 Լքեցիր խուժումից մեր սև։

Ու իջավ թախիծն հնամյա
Ու հոգիս ճնշեց, ճնշեց...

Եվ իմ դեմ հրաշքի նման
Կրակվեց քո ուղին անշեղ...


VIII



230 (Ու՞մ ինչ, որ-միևնույն թվին-
«Պրոգրես» տպարանը Թիֆլիսում
Ավետեց իմ կոտրած թևի
Արնոտած անկումի մասին...
Ու «Գիր»-ը փոշոտ վիտրինում
235 Մի փոքրիկ բրոշյուր դրեց։-
161
92—11