Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 2 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/170

Ես երբեք քեզ չե՜մ մոռանա —

Թառայան...

405 Կայարան Տիխորեցկ։

XVII

(Եվ մի՞թե
Ես
Չերգեցի՞
Ձեր կռիվը, կարմիր
410 Ընկերներ...

Նայեցի երկաթե գծին —
Հասկացա, որ ամբողջը — մե՛րն է։

Ու կարմիր հրդեհում հրձիգ
Վառվելով՝ ձգտեցին իրար —
415 Անձրևը նայիրյան թախծի
Եվ արևը քո, ոսկի իմ Իրան։

Հասկացա, որ որպեսզի դուք
Միանաք ու ձուլվեք ի մի —
Պիտի նախ իրար միանան
420 Լույսերը Փարիզի, Պեկինի։

Դեռ պիտի խմիչքը վեդյան
Բյուրավոր սրտեր խանձե։ —
Բայց ուղին ես արդեն գտա՝
Դեռ երեր, անմարմին, անձև...)։

170