էկավ — գեղը էն չէ՞ր հո էլ.—
Աղքատ խալխը ելել ոտքի —
Ոչ Միկիչ էր գեղում թողել, 340
Ոչ դաշնակի մռութ ու քիթ:
Հարուստներից ով մնացել —
Մաճկալ Սաքոն հախից էկավ,
Ու հաստատվեց էդ գեղում էլ
Իշխանութեն սավետական։ 345
Շինականը կպավ գործի
Ու պատերազմ չկար էլ ետ —
Ոչ ինգլիզի, ոչ էլ նեմցի
Ու կամ թուրքի, վրացու հետ։
XXVIII
Հիմի Սաքոն իրանց գեղում 350
Նախագահ է գեղխորհրդի։
Վախտ֊վախտ նստում գիր է գրում
Ռանչպարական «Մաճկալ» թերթին,
Ու թե գեղում խոսք է ըլում
Պատերազմի֊բանի մասին — 355
Նա միշտ էն է զրից անում,
Թե ի՞նչ ասավ ընկեր Լենին։
Ռանչպա՛ր, դու լա՛վ լսի նրան,
Մտի՛կ արա կտրած կռին,
Ու թող ըլի էլ քեզ խրատ 360
էս Սաքոյի զրիցը հին։
