Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
70
Պայքարո՛ւմ է ժողովուրդը թուրք —
Իսկ ինքը —
դի՜նջ։
Այնտեղ —
էնկյուրից էրզըրում —
75
Պայքար է՝
Հաղթանակ կամ մահ, —
Իսկ ինքը —
Լողում է լույսերում,
Ու պարում է,
80
Ու խնդում հիմա։
Վառել է վարիյեթե, սինեմա,
Վիթրիններ, թեաթր ու օթել,
Հրճվո՜ւմ է պոռնիկի նման
Կոկետ։
85
Պարում է ֆոկստրոտ,
Տանգո,
Հագել է —
ֆրենչ ու ֆրաք։
Նազում է —
90
ալաֆրանգա։
Ա՜խ։—
— Զարգացե՜լ է, Ֆաթի՜հ, քո Պոլիսը.
Դու նրան դժվա՛ր թե ճանաչես։
Բայց —
95
Կարծում ես հեռո՞ւ է գնացել
Քեզանից.—
— Չէ՛։
|
|