385
Եղել է, կյանքը, քնից զարթնել,
Դողում է հողր բեղուն բերքից
Ու շո՜ւրջր շուրջը, շուրջը երկրի —
Աշխարհը լա՜յն է ու անպատնեշ։
Աշխարհր դաշտ է մի համերաշխ, 390
Երկիրը ո՜նց է, ո՜նց է քրտնել...
Ապրում են շուրջր ժողովուրդներ՝
Եղբայրական ու հավիտյան հա՛շտ։
Եվ մա՛րդը, մա՛րդը ահա վաղվա՝
Հարվածներից հին մեջքը շտկած, 395
Ահա հայացքր, սիրտը իր պարզ
Եվ աշխարհում — իր քայլքը վստահ...
...................................................
Ահա՛ ցնորքը մեր անսահման,
Մեր երազանքը, վարպե՛տ— Սակայն, 400
Սա երազանք է մի այնպիսի,
Որ չի՛ տրվի մեզ խոսքերով սին,
Որի համար — օ, դարե՜ր, դարե՜ր —
Մենք պայքարել ենք ու պայքարել։
Ու պայքարում ենք։— Իհարկե՛ դու 405
Մեր երազին այս չե՛ս հավատում։
Դու երազում ես, այստեղ նստած,
Մարմանդ առու մի, մի խուլ բոստան
Եվ հեզ գառնուկ մի, որ բառաչե —
Սակայն այդ երգը — մեր երգը չէ՛...
VIII
410
Եվ լսի՛ր լսի՛ր, լսի՛ր վարպե՛տ,—
Իզուր ես հինը դու երազում
Եվ զո՛ւր է, զո՛ւ է սիրտդ հարբել
Անմխիթար այդ, սին երազով։
