Ու շուրջս խավար է։
Ոլ շուրջս մշուշ է
Ու մահ։ 20
Գիշեր է — ու վարը
Հիմա
Խարխուլ, խուլ ծփում է
Խոնավ
Խորխորատը 25
Հնի
Թափվում է, թափվում է
Արյան պես կարմիր մի
Գինի․․․
Հեյ ո՞ւր եմ հիմա ես — 30
էս ո՞ւր եմ—
Ես ո՞ւր եմ
Հասել․
Եվ ո՞ւր է,
Երկի՛ր ի՛մ, 35
Քո հուրը —
Փրփուրը —
Լուսե։
Էն ո՞վ է սրտին քո
Դրել իր 40
Կապարը —
էն ո՞վ է թքել քո
Հրին.
Հե՜յ ո՞վ է կոփել կուռ,
Անդուլ այս խավարը՝ 45
Մահե շիրմաքարը
Լռին։