Հե՜յ, հեռավոր ընկերներ ու եղբայրներ,— 145
Դուք չե՞ք լսում. ձե՛զ ենք կանչում,—
Զվարթ ու սեգ,
Եկեք մտե՛ք շուրջպարը մեր —
Եկե՜ք, եկե՜ք։
Օ, կո՜ւյր է նա, ով չի տեսնում 150
Երկինք հասած կրակը թեժ.
Եկե՛ք, եկե՛ք, ով սիրտ ունի
Ողջակիզվող ու հրակեզ։
Ով որ եկավ — պետք է իր հետ
Ողջակիզվող մի սիրտ բերի — 155
Եկեք, հսկա պաըը մտեք
Աշխարհային հրդեհների։
Ու ծավալվի՛ թող
Աշխարհովը մեկ
Հրդեհը մաքրող, 150
Բոցը հրաշեկ։
Կյանքը հնամյա,
Որ մխում է զուր —
Թող մոխի՛ր դառնա
Ու անցնի իզուր։