Այս էջը սրբագրված է
{{Բանաստեղծություն|Yeghishe Charents, Collected works, vol. 2 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/89|<poem>Մութ նստել է կասկածը հին աչքերով
խավարամած
160
Նայում է նա կայարանին, որ կանգնած է իրա
դիմաց
։
Շարժվում է մութը կարծես ու խավարով իր
աչքերի—
Նայում է նա լուրթ աչքերին խելագարված
ամբոխների։—
Ու տագնապով անլըռելի, հայացքներով
անթարթ լարված`
նայում են մութ հեռուներին ամբոխները
խելագարված։
165
Լուրթ աչքերով խորը, տխուր — մո՛ւթն են դիտում
նրանք անհուն—
Ու դժժում է աղմուկը խուլ գիշերային
կայարանում...
XIII
(Հոծ բանակով, հսկայական կայարանի դեմ
խռնված`
Լուրթ աչքերով արևակամ — դաշտն են դիտում
խավարամած
։
Մո՛ւթ է դեմը, ու խավարում, որ բացվել է,
որպես անդունդ
170
Երևում է հեռո՜ւ֊հեռո՜ւն կարմիր լույսով
վառվող մի գունդ։ Աչքերի դեմ մթակալված, հայացքների դեմ
ակընդետ —
Հեռու մթում լույսն այդ վառված գո՛ւնդ է թվում, {{Աջաթև|կարմիր մի կետ։
