Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Է՛սպես էլ խելացի երկի՜ր,
է՛սպես էլ դրկից․․․
Օ, երկի՜ր, երկի՜ր․․․
Կանչի՛ր,
785
Գլխին տո՛ւր,
Առ կեր․․․
Ա՛յ քեզ բարքեր․․․
Օ տե՛մպորա, о մո՛ռես,
Օ Զանգեզուր, о Գո՛րիս․․․
էս խոսքերից հետո ՂԱՐԱՆ դեմքի դիմակը դեն է գցում
փութով. ետ նորից դառնում է ՂԱՐԱ, երգում մասխարա.
790
Այ ղարագյո՛զ, ղա՛րագյոզ,
Վա՛յ մռութիդ, ղա՛րագյոզ,
Սրանց մտի՛կ, ղա՛րագյոզ,
Զեռաց գտի՛, ղա՛րագյոզ։
Թռչում է ցած․ ձեռաց գլուխներին տալով բաժանում է
դրանց․ ետ նորից ձևանում է հաշտարար գեներալ․
Մե՛կ, երկո՛ւ, երե՛ք։
795
Պատ-րա՛ստ։
Երեքը մեբերան․
Մենք—մի՛շտ—պատրաստ,
Տե՛ր—գեներալ։
ՂԱՐԱ
Շագոմ—ա՛րշ։
Ինքը ընկնում է առաջ։ Դրանք—հետևում են նրան։
Ելնում են դուրս։ Սուս։ Բեմը դատարկ է, բան չկա։
|
|
