Բեմից քշում են դրանց՝ մռութներին տալով, բեմը
լցվում է ժողովրդով։
Դրոշակներ։ Պլակատներ։ Լենինի, Մարքսի նկարներ
ՂԱՐԱՆ գալիս է բեմ. պատից—պատ քաշում է պլակատ՝
ֆոնը սև, տառերը—կարմիր—
ՊՐՈԼԵՏԱՐՆԵՐ ԲՈԼՈՐ ԵՐԵՐՆԵՐԻ, ՄԻԱՑԵ՛Ք
էս ժամանակ ահա չարխը դառնում է էլ ավելի արագ.
փայլում է, ոնց որ այլ կրակ վառվի—դառնում է— ԿԱՍ-
ԿԱՐՄԻՐ
ՂԱՐԱ թռչում նստում է չարխի վրա․ դեպի ետ հանում
է լեզուն․ հետո ճաառ է ասում․
— ԸՆԿԵՐՆԵ՛Ր,
Տեսա՞ք Կապկազի թամաշեն․ 840
Ես կուզեի միայն, որ ոչ թե մենակ աչքերով,
Այլ խելքով է՛լ աշեք —
Ու էն լրբերի կերած թանապուրը հիշեք։
Ընկերնե՛ր.
էս ե՛ս եմ գրե ձեզ համար, 845
Աջողել եմ կամ շա՛տ, կամ քի՛չ։
Ոչինչ։
Բավական է ինչքան ձեզ խաղան —
Անտիգոնե,
Նամուս, 850
Օթելլո,
Քին։
Քիչ էլ թող մեր խալխը նայե
Դաշնակի ջարդած քթին,
Մենշևիկի մրոտած խելքին, 855
Մուսավաթի միրքին։
Բավական է թառռոնը պետական
Օթելլոներ ծրի.