Ահա—
Երկնքից իջնում է մի քաղաք․
Ահա մարդիկ․
Մարդիկ. 110
— Մա՞րդ է թե սարդ․
Մոտենում է մեկը․
Ոնց որ ծեր է․
(Ես նրան մի գրքում կարդացել եմ)․—
Չէ՛. 115
Փոքր է․
Երեխա է․
Փախավ։
Ահա ուրիշն եկավ։
Նայում է աչքերիս։ 120
Աչքերը սուզվում են մեջս։
Աչքերը ոնց որ ինձ քերում են։
Հորում են ուղեղս։
Ի՞նչ.
Ազգանու՞նս.․․ 125
Ազգանունս— Չարենց է,
Իսկ Չարենցը
Դուք
Հասկանու՞մ եք․․․
Խա—խա—խա—խա—խա․․․— 130
Ծիծաղում է։
Ուրախ է,
Իհա՛րկե նա ինձ հասկանում է։
Մեքենա միտք ունի երևի։
Էն, որ կարդացել եմ։ 135
Ահա—
Սահում է դեպի ինձ․
