Բռնում է թևս.
Բարի է.
Երևի— պրոֆեսոր է. 140
Ծեր է։
— Ի՞նչ.
Լուսնի՞ց.
Չէ՛, եu երկրացի՛ եմ,
Ծանո՞թ. 145
— Ո՛չ մի ծանոթ։
Սա ի՞նչ է.
Ախ, հա—
Մեր ժամանակ, գիտե՞ք, սա— գնդացիր էր։
Բայց ներեցեք պարոն. 150
Ձի՞...
էսպես ձի...
Չե՛մ տեսել երբեք ես.
Մեր ձին կենդանի էր։
Մեր ձին խոտ էր ուտում։ 155
Ներեցե՛ք, մեր ձին— գեղեցի՛կ էր.
Ավտո՞.
Հա.
Ավտոն դեռ էլի հասկանում եմ...
Բայց ներեցե՛ք պարոն. 160
Ավտոն չէր թռչում— նա գնում էր.
Ի՞նչ.
Թռչե՞նք.
Ես, գիտե՞ք, մի քիչ վախենում եմ․
Ո՞նց. 165
Սրա՞ն.
Հենց ես փոքրի՞ն.
Հենց ես գնդացրի՞ն...