Էլ հեռու են․․․
է՛յ,
Դուք,— 320
Ո՞րտեղ եմ— ասացե՛ք խնդրեմ․
Ասացե՛ք խնդրեմ— ո՞րտեղ եմ ես։
Նայում են երեսիս—
Ծիծաղում են․
Լուռ են․ 325
Կամ իրենք են խուլ վերջապես,
Կամ ես ինքս— խուլ եմ․․․
Վազում եմ էդտեղից․
Ոնց որ ինձ են վազում․
Ես անշարժ եմ․ 330
Մի բան վազում է մեջս․
Ես ինքս— վազք եմ։
Եվ ո՛չ մի ծանոթ։
Ծերո՛ւկ—ծերո՛ւկ—ծերո՛ւկ..․
Ոնց որ չի է՛լ եղել։ 335
Ոնց որ հրաշք էր։
Փախչում եմ խուճապով։
Ուղեղս սղոցում է դողը։
Աչքերս պայթում են սարսափից։
Փախչում եմ։ 340
է՜յ,
Մարդի՛կ,
Մի խո՜սք լոկ,
Մի շշուկ․
Հասկանո՞ւմ եք՝ ցն—դում եմ․ 345
— Ա՜—ղա—չո՜ւմ եմ․․․
Տեսնո՞ւմ եք՝ հասնում է մահս,
Ահը գրկել է ինձ.
