Արեգա՛կ է օվկիան զորության,
Րոպե առ րոպե քո հրով
Փայփայի՛ր, տուր զորություն
էակին այս երգի ու սիրո. 5
Նա դեռ փո՜քր է այնքան ու թույլ,
Իր սիրտը — դեռ սափոր է մաքուր,—
Կազդուրվի՛ թող նա քո հրով։
Չլինի՛ թող որ աշխարհում,
Արեգա՛կ, որ ես չերգեմ 10
Րախճական, ռամիկ այս դարում,
էությամբ քո լցված, հրկեզ,
Նվիրված պայքարին այս ու քեզ
Ցարդ չեղած տաղեր ու երգեր։—
1933,Ինչպես դու — ես է՛լ աշխարհում այս
Ապրում եմ դարում հողմաշունչ,
Եվ երգերս խնդուն, ես խրում եմ
Հնի սիրտը, ինչպես մի դաշույն։
25
Ինչպես դու — ես է՛լ մտքերով իմ
Ապրում եմ գալիքում դեռ չեկած,
Եվ գնում եմ առաջ երգերո՛վ իմ՝
Դեռ գլուխս ներքև չթեքած։
Բայց ուղում իմ, որով ընթանում եմ —
Երջանիկ եմ ավելի, քան դու․ 30
Օ, իմ դա՛րն է այսօր, որ տանում է
Ինձ դեպի խոյանք մի անդուլ։
Եվ գալիքը այն, որ, Հա՛յնե,
Մի ցնորք էր հեռու քեզ համար,— 35
Շողշողում է, ինչպես վաղորդայնը,
Եվ թնդում է շուրջս հիմա։
Բայց է՛լի ուղին իմ դժվար է
Եվ նման է ուղուն քո վերին...
Ինձ հետ է թեկուզ իմ դարը, 40
Բայց իմ դեմ է մարդը դեռ հին։—
Նա դեռ կա։— Այսօր է՛լ նա նստել է
Ինքնագոհ, կառչած իր բույնին,—
Եվ նա նո՛ւյնն է, նո՛ւյն ֆիլիստերը՝
Չնայած դիմակի գույնին։
45
Օ՜, պաշտում է այսօր նա գույնը,
Իսկ միջուկը — ատում է հոգով։
Նա ատում է սերը, քնքշությունը,
Իր հույզերը կապում է թոկով։
1933, V, 18
