Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 4 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/174

ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ՔԱՌՈՒՂԻՆԵՐՈՎ
Պոեմներ
ՍԱՍՈԻՆՑԻ ԴԱՎԻԹԸ

Դառնանք—բարբառենք նզովք մենք նախ
Մսրամելիքի՛ն, թագավորի՛ն։
Դառնանք—բարբառենք նզովք ապա
Ձենով—Օհանին, իշխանին նե՛նգ։
5 Դառնանք—բարբառենք նզովք ապա
Ա՛յլ իշխաններին բոլոր այն մեր,
Որ բերին մեզ մահ, ու մուժ, ու նեռ:

Փա՜ռք փառաբանենք ապա մենք մեր
Առյուծ—Մհերին, դյուցազնին քա՛ջ,
10 Դավիթին՝ նրա որդուն դյուցազն,
Մհերին՝ նրա որդուն անմահ,—
Ողջ ժողովրդին ապա Սասմա,
Որ լուրթ լեռներում մի օր բազմած
Հորինեց պայծառ զրույցը այս —
15 Եվ անցավ անհետ, դարձավ երազ։—

Սկսենք ապա հանգով ճարտար
Սասունցի Դավթի զրույցն արդար,
Որ մնալու է հավիտյան—հա՛ր
Զրույց իմաստուն և ոսկեբառ:—