ՀԱՄԱՅՆԱԿԱՆ ԴԱՇՏԵՐԻ ՍԵՐՄՆԱՑԱՆՆԵՐ
Ա
Նրանք ելնում էին առավոտվա ծեգին Երբ արևը նոր էր բարձրանում, Եվ մինչև մայրամուտ, մինչև իրիկուն Իրենց սերմը ցանում 5 Վախվըխելով, աչքերը կարիքին, Բնության ու Մարդու դավերին բյո՛ւր, Գերի թշնամական Տարերքին, Գերի շահագործող Մարդո՛ւն։ «Եհե՜— եհե՜— եհե՜, 10 «Հորովե՜լ, հորովե՜լ, հո՜, «Հո՜ո՜, ե՛զը ջան»... «Օրհնյա՜լ է Աստված»— Աշխատի՛ր, վարի՛ր օրնիբուն. «Բարձրյա՜լ է Աստված» — Բերքը տանուտերի՛ն տուր. «Գովյա՜լ է Աստված» — Մնացածը տուր զոռբային. «Տե՜ր, փա՛ռքդ շատ» — Նստի՛ր՝ աչքդ մահի...