Նա խնդրեց անցնել սենյակն իր և անդ
Խնդրի էությունն ընդմիշտ ստուգել․..
Այսպես նա ասաց, այրե՛ր,— և դուք էլ
Իհարկե, իսկույն հավատացի՛ք այդ
Խորամանկամիտ պայմանին հմուտ...
Չե՞ք ենթադրում սակայն արդյոք դուք,
Որ կարող է այդ ձեռագիրը լոկ
Աղճատված, խուզած պատճենը լինել
Մեր հեղինակի երկի հանճարեղ...
Չե՞ք ենթադրում, որ հարկ է գոնե
Մեր մեծ Վարպետի անփոփոխ, անեղծ
Ձեռագիրը, կամ պատճենը ճարել...
Տնօրենին:
Ի՞նչ կասեք սրան, արգո Տնօրե՛ն։—
ԹԱՏՐՈՆԻ ՏՆՕՐԵՆԸ
Ո՛չ ձեռագիր է եղել ինչ—որ մեծ,
Եվ ո՛չ էլ կորել։—
Ո՛չ մի ձեռագիր, լսու՞մ եք, երբե՛ք
Ո՛չ կրճատել ենք և ո՛չ էլ փոխել։—
Երկու արարի ձեռագիրն է լոկ
Մեր հեղինակը թղթերում թողել —
Եվ նրա թողած ձեռագիրն — անեղծ,
Անխախտ վիճակում մենք բեմ ենք հանել:—
ՀԵՐՈՍԸ
Իսկ չկա՞ն արդյոք ձեռագրում այդ
Պակաս երեսներ, կամ արարվածներ՝
Կրճատված, կիսատ...
ԹԱՏՐՈՆԻ ՏՆՕՐԵՆԸ
Օ, իհա՛րկե, կան։— Կիսից սկսած
Կան արարվածներ, անմշակ տեղեր։—