Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 5 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 5-րդ).djvu/219

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

գավառապետը ոստիկանապետը, «Մութ Տեղի» գլխավոր վարիչը և քաղաքի պարետը, բայց հեղափոխական իշխանության (կարդա՝ Տեղական Կոմիտեի) ջանքերով, նրա ձեռք առած կտրուկ միջոցներով ժողովրդի թշնամիները գտնված են և վերըստին փակված բանտում: Եվ ճիշտ որ, վերոհիշյալ անձնավորությունները վերստին ձերբակալված և փակված էին, բայց — «Ո՞ր բանտում» — հարցնում էր օր. Սաթոն խորամանկ։Ու ինքն էլ պատասխանում էր հարցին՝ «Զինվորական բանտում»։— Լավ, լինի զի՛նվորական, ի՞նչ տարբերություն,— կարող էր ասել միամիտ խոսակիցը, և եթե այդպես ասեր միամիտ խոսակիցը — օր. Սաթոն բաց կաներ նորից իր ստերի տոպրակը և արագ֊արագ, զանազան «լսել եմ»—ներով ու «ո՞վ գիտե»-ներով քողարկված, մանվածապատ նախադասություններ կթափեր խոսակցի գլխին — կարծիքներ ու կասկածներ։ Չտեսնված լեզու ուներ այդ ծամը կտրած օրիորդը, որի «օրիորդությունը» վաղուց արդեն կասկածի էր ենթարկել ընկ. Վառոդյանը։ Գիտեր՝ ո՞ւմ հետ պետք է խոսել և ո՞ւմ հետ ի՛նչ լեզվով պետք է խոսել։ Ինչպես ասում էին քաղաքում՝ «դարմանի տակի ջուր» էր իսկ որ օր. Սաթոն. տեսքից՝ անմեղ, ներսից՝ սատանա: Երևակայո՞ւմ եք՝ անգամ վերոհիշյալ «վերստին ձերբակալությանց» մասին օր. Սաթոն տարածել էր քաղաքում անհավատալի ստեր, տարածել էր, որ իբր վերոհիշյալ անձնավորություններին «վերստին ձերբակալել» է ոչ թե քաղաքի իշխանությունը (այսինքն՝ Տեղական Կոմիտեն), այլ զինվորական. — եկեք ու հավատացեք... Մի խոսքով՝ ստերի կատարյալ տոպրակ էր