Այս էջը սրբագրված է
հարցաքննել, թե իրար ներկայությամբ։ Դատախազը, ինչպես հարկն է, պահանջեց հարցաքննել առանձին—առանձին, պաշտպաններն իրենց հերթին առարկեցին դրա դեմ—և դատարանը, իհարկե, որոշեց ընդունել դատախազի առաջարկը։ Հարցաքննությունը պիտի սկսվեր գլխավոր մեղադրյալից՝ խոհարարից։
— Ընկեր պարե՛տ, դուրս տարեք մնացածներին և առանձնացրեք, — կարգադրեց նախագահը, և Սուրենը դուրս տարավ նրանց։ Իսկ և իսկ՝ ինչպես «իսկական» դատարաններում… — Սերյոժա Մարությանը դո՞ւ ես։ — Ե՛ս եմ։ — Պատմի՛ր տեսնենք, ընչի՞ են քեզ մեղադրում։ — Ես գիտե՞մ՝ ընչի։ Էսքան ժողովրդի առաջ ասում եմ, որ մի թաք հատ կարտոֆ էլա կերած չկամ… Բայց հենց այդ ժամանակ դատախազը գնդակով տվածի նման վեր է թռչում տեղից. — Ընկե՛ր նախագահ,—բացագանչում է նա՝ դեմքին որքան կարող է խիստ արտահայտություն
տալով.— խնդրում եմ մնացած մեղադրյալներին անմիջապես հեռացնել դահլիճից…
— Նրանք արդեն հեռացված են։ — Ո՛չ. նրանք գտնվում են դահլիճում։ Բոլորը շուռ են գալիս… «Մեկուսացված» մեղադրյալները երեքն էլ հանգիստ բազմել են վերջին կարդում։ Դահլիճում թնդում է կալանավորների զվարթ քրքիջը: Սուրենը մտահոգված դնում է նստարանների արանքով՝ անառակ մեղադրյալներին մեկուսացնելու։