Այս էջը սրբագրված է
առաջ այս կամ այն կալանավորի համար։ Խոսեցի պետի հետ, որ նստած էր դահլիճում. նա ասաց, որ արդեն կարգադրել է ազատել։ Մեկուսացնելու պատճառը մի ինչ—որ երիտասարդ կալանավորի բողոքն է եղել, թե իբր Սերյոժը նրան անպատշաճ առաջարկություն է արել։ Գուցե զրպարտություն էր, սակայն տվյալ դեպքում այս չէ էականը, այլ Սերյոժի վարմունքն իբրև ռեցիդիվիստի, որին քաջ ծանոթ էին վարչության դեմ պայքարելու բոլոր միջոցները։
Երբ ես հայտնեցի Մադոյին, որ արդեն կարգադրված է Սերյոժին ազատել—նա գնաց։ Սակայն չանցած երեք րոպե՝ նա եկավ հևիհև և վախեցած հայտնեց. — Սերյոժը թունավորվել է… — Ո՞նց թե թունավորվել… — Քիմիական թանաք ա խմել. հրեն բերան—մերան կապտած՝ մեռնում ա… Վազեցինք ներքև և միջանցքում հանդիպեցինք հսկիչներին ու մի քանի կալանավորների, որ Սերյոժին տանում էին հիվանդանոց։ Կուրծքը բաց, երեսն ուռած, շրթունքներն ու ատամները քիմիական թանաքի գույն ստացած՝ Սերյոժը հառաչում էր, տնքում և ձեռքերով սեղմում կոկորդը՝ իբր խեղդվում է։ Անմիջապես մտածեցի, որ սարքած բան կլինի։ Տարան հիվանդանոց, խողովակով ջուր լցրին կոկորդը, սիրտը թափեց և հանգստացավ։ — Չե՞ս ամաչում — ասաց պետը նրան, երբ նա ոտքի կանգնեց և լվաց երեսը.— սա ի՞նչ անամոթություն է։
