Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 5 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 5-րդ).djvu/67

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

պանիրով, իսկ եթե մրգի ժամանակ է՝ սիրում է ձմերուկ կամ սեխ սւնենալ մսի փոխարեն։ «Շատ բшն պետք չէ մարդու մը կշտացնելու համար» — մտածում է Հաջին. «— Անգլեթերում լորտերը սև հացով կբավականանան. սակայն այդ հանգամանքը չի խանգարեր անոնց, որ անոնք ըլլան ազնիվ ու հայրենասեր»: — Եվ հարևանները, չնայած որ բնավ չեն էլ մտածում հավատալ, որ լորդերը Անգլեթերում սև հաց են ուտում, — այնուամենայնիվ հավանություն են տալիս Հաջու խոսքերին։ «Մարդըս ինչով ասես կարող է կշտանալ, մանավանդ Հաջի Օնիկ էֆենդին» — մտածում են նրանք։

Երբ արևը բավականին բարձրանում է վեր և կեսօրից սկսում է դեպի արևմուտք թեքվել, Լորիս Մելիքյան փողոցի վրա գտնվող խանութներում գործնական եռուզեռը հասնում է իր գագաթնակետին. —Հաջին շուկայից վերադարձող գյուղացիներին մանուֆակտուրա, շաքար, փուշիներ է ծախում, վարսավիր Վասիլը սափրում է ու խուզում, <<Եվրոպա>> ճաշարանում բորշչ են սկսում ուտել զինվորներն ու գյուղացիները, իսկ մանրավաճառները շունչ քաշելու անգամ ժամանակ չեն ունենում։ Ասեղ, թել, կողպեք, քառորդ ֆ. սպիտակ հալվա, ֆուրգոնի մազութ, Լապշինի լուցկի, — գնում են, գնում են, ում ինչ հարկավոր է օրվա համար, և ծախում ու հարստանում են — Կոլոպոտյանը, Զարդար Հովհաննեսի տղան, որ հիմա մանրուքի խանութ ունի, Հաչալ Թաթոսը, Կաթոլիկ Սիմոն աղան և մնացած չարչիներն ու խանութպանները. —խեղճ Աբոմարշն է միայն, որ անգործ, աչքը խանութի պատերից կախած