անհրաժեշտ է համարել ՎԱՊՊ-ի խիստ անհամբերողական գծին հակադրել ավելի մեղմ, զգուշավոր գիծ,— ապա Խորհրդային Հայաստանում այգ ավելի քան կենսական պահանջ է։
«Հավասարապես պարսավանքի է ենթակա այն դիրքը, որ լրիվ կերպով չի արժեքավորում պրոլետ-գրողների գաղափարական գերիշխանության համար պայքարի կարևորությունը։ Մի կողմից անձնատուր լինելու (կապիտուլիանստվոյի) և մյուս կողմից կոմունիստական սնապարծության դեմ` այսպիսին պիտի լինի մեր լոզունգը։— Մենք պետք է պայքարենք նաև զուտ ջերմոցային «պրոլետարական» գրականության դեմ։ Երևույթների լայն ըմբռնումն` իրենց ամբողջ բարդությամբ, չպարփակվել մի գործարանի շրջանակում, ոչ թե համքարային գրականություն լինել, այլ պայքարող մեծ դասակարգի, որ իր ետևից տանում է միլիոնավոր գյուղացիների. այսպիսին պիտի լինեն պրոլետարական գրականության բովանդակության շրջանակները»8:
Ահա մեր կուսակցության տված այն հիմնական գիծը, որով իր գործունեության ընթացքում անշեղ կեր֊։գով ընթանալու է Խորհրդային Հայաստանի պրոլետարական գրողների «Նոյեմբեր» միությունը։
Հ. Գ. Խնդրում ենք ուրիշ թերթերին արտատպել։
ՊԱՏԱՍԽԱՆ «ՄԻ ԿԱՐԵՎՈՐ ՊԱՐԶԱԲԱՆՈԻՄ»-Ի
1. ԱՊԱՑՈԻՑԵԼՈԻ «ՄԵԹՈԴԸ»
Պրոլետգրողների ասոցիացիան մեր պլատֆորմի առթիվ «Խ. Հ.»-ում տպագրել է մի հայտարարություն1. ուր Կենտկոմի և ՎԱՊՊ-ի բանաձևերի մի շարք ցիտատների
