տնում2, և սկսեցի բուժվել բժիշկ Իսախանյանի մոտ, որ Զակկրայկոմի բժիշկն է։ Հիմա համարյա ամբողջովին բժշկված եմ, բայց Մոսկվա գնալս ուշացավ. մի շաբաթ ևս մնալու եմ այստեղ, մի խոսքով մինչև ամսիս 15-ը ճանապարհ կընկնեմ։
Ես այն քեզ ցույց տված իմ նյութերից «Ես և Ւլյիչը»3 տվեցի «Նորքի» № 4-ի համար։ Աշոտը կարդաց և ընդունեց։ Հիմա ես ուզում եմ մի անէական փոփոխություն մտցնել նրանում,— հետևյալը. պոեմի սկզբից հանել «էյ, դուք, որ գալու եք էգուց» մինչև «Դեպի ժամանակը!» տողերը, не включительно, այսինքն` բաց թողնել սկզբից այդ տողերը և պոեմն սկսել հիշյալ տողից, որ կլինի. —
|
և այլն` մինչև վերջ։
Սիրելի Մամիկոն, ինձ շատ ցանկալի կլիներ, եթե կարողանայիր մի նամակ ուղարկել մինչև Մոսկվա գնալս։ Չեմ հավատում թեկուզ, բայց յաբախտ սպասում եմ։ Եթե «նորքի» № 3-ը լույս տեսել է արդեն` ուղարկիր մինչև ամսիս 15-ը։ Հասցես` «Մարտակոչի»1 խմբազրությանը, ինձ։
Ընդունիր ամենաջերմ բարևներս, չմոոանաս ինձ:
Թիֆւիս, <1>923, 7 IX
