Էջ:Yervand Otyan, Collected works (Երվանդ Օտյան, Երկեր).djvu/460

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

− Մեկներ է, կերևա որ,− մտածեց։

Նույն միջոցին նշմարեց հույն կինը, որ զինքը աոաջին անգամ ընդունած էր։

− Մյուսյու Աբգարը իր սենյակը չէ՞,− հարցուց։

− Ո՛չ, դուրս ելավ,− պատասխանեց կինը։

− Շատո՞նց ի վեր է…

– Քառորդ ժամ մը կա։

Պողոս էֆ. ուզեց հարցուփորձել կինը, բայց նախ հարկ սեպեց ինքզինք ներկայացնելու։

− Գիտե՞ք ես ով եմ,− հարցուց։

− Չէ՛,− պատասխանեց մյուսը,− աոաջին անգամն է, որ ձեզ կտեսնեմ։

− Այս տեղեն դուրս ելլող կնոջ ամուսինն եմ։

− Գուշակեցի,− պատասխանեց կինը թեթև մը ժպտելով։

Հետո լուրջ կերպարանք մը առնելով, հարեց․

− Եթե գիտնայինք, որ գործերնիս ամուսնացած կնոջ հետ էր, երբեք սենյակը չէինք տրամադրեր իրեն, որովհետև այստեղ պատվավոր տուն մըն է և մեր տան տիրուհին չախորժիր, որ իր տանը մեջ անվայել բաներ պատահին։

− Այս սենյակը ո՞վ վարձած էր,− հարցուց Պողոս էֆ. հույն կնոջ հետ դառնալով այն սենյակը, ուր Շազիկ ու Տիրան գտնված էին։

− Ձեր տիկինը,− պատասխանեց մյուսը։

− Ի՞նք կվճարեր վարձքը։

− Այո,− կմկմաց կինը, որ կսկսեր նեղվիլ այս հարցաքննութենեն։

− Որչափ ատենե ի վեր սենյակը բռնած էր։

− Չեմ գիտեր․․․ ես ատանկ խնդիրներու մեջ խառնվիլ չեմ ուզեր։

Պողոս էֆենտի տեսավ կնոջ խոսելու մասին ցույց տված դժկամությունը և անոր լեզուն բանալու համար դիմեց ամենեն գործնական միջոցին։

− Առ սա ոսկին և տեղն ի տեղոք պատասխանե քեզի ընելիք հարցումներուս,− ըսավ՝ ոսկի մը սահեցնելով կնոջ ձեռքը, մի վախնար, ինչ որ ըսես իմ քովս պիտի մնա… միայն թե կուզեմ մի քանի տեղեկություններ ստանալ։

Ոսկին իր հրաշալի ազդեցությունը գործած էր արդեն։

− Իբրև ամուսին իրավունքնիդ է ամեն բան հասկնալ, եթե