Jump to content

Աշխատանքային երգեր

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
(Վերահղված է Լուսը լուսացաւից)
Աշխատանքային երգեր

Լուսը լուսացաւ,
Բարին շատացաւ,
Հոռովէլ, հօ՜․․․
Էլաւ, հորիկը էլաւ,
Արտը կերաւ,
Հորիկի հոտաղ։
Հօռովէլ հօ՜։
Երիշտ մանդո է,
Շալակդ ծանդո է,
Շեկան գոմէշ․
Հօռովէլ հօ՜։
Ցերիկը մօտել է,
Հոտաղը բանճար
Կերեր հոտեր է․
Հօռովէլ, հո՜։
Մաճկալը մաճին է,
Գտնալն անկըճին է,
Քրնալը լալիս է,
Տէրը խընդալիս է,
Հօռովէլ հօ՜։
Իրիկւա հովին է,
Գութանը թևին է,
Կանչէ՛, հորիկի հօտաղ,
Հօռովէլ, հօ՜։
Գործը բարի է,
Ամէն տարի է,
Հօռովէլ, հօ՜։

Հո՜։—
Օրհնեա՜լ է աստուած,
Յիշեա՜լ է աստուած։

Հո՜, հո՜, յէո՜-ա՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜.
Պոե՜րէ, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜-ա՜.
Ա՛ռ, հա՛, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜-ա՜.
Տա՛ր, հա, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜։

Լուսը լուսացաւ,
հա՛, հա՛
Փա՜ռք քեզ, տէ՜ր.
Բարին շատացաւ։

ՀԷ՜, հէ՛, հէ՛, հէ՛, հօ՜, հօ՜.
Յէո՜-ա՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜.
Պոերէ, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜-ա՜.
Տա՛ր, հա՛, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜։

Աղօթրան բացւաւ,
Հա՛, հա՜,
Փա՜ռք քեզ, փա՜ռք.
Մեր ժամը լըցւաւ։

ՀԷ՜, հէ՛, հէ՛, հէ՛, հօ՜, հօ՜.
Յէո՜-ա՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜, հօ՜.
Պոերէ, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜-ա՜.
Տա՛ր, հա՛, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜։

Պռե՜րէ, ջա՛ն, հօ՜, պռո՛րօ, հօ՜, պռիւգի, ջա՜ն.
Հոռոլայ, հօռոլայ, քէ՜ մատաղ.
Շի՜մալ ջան, հոռօլայ, հոռօլօ։

Եզնարա՛ծ, քընի.
Հա՛, հա՛.
Վե՛ր կաց, գութա՛նւոր,
Գութանը բանի։

Հէ՜, հէ՜, հէ՜, հէ՜, օ՜, հօ՜,
Յէո՜–ա՜, հօ՜, հօ՛, հօ՜, հօ՛, հօ՜,
Պռե՛րէ, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜-ա՜,
Ա՛ռ, հա՛, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէօ՜-ա՜.
Տա՛ր, հա՛, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէօ՜։

Պռե՛րէ, ջա՛ն, հօ՜ պռո՛րօ, հօ՜ պռիւգի, ջա՜ն.
Հոռօլայ, հօռօլայ, քէ՛ մատաղ.
Շի՛մալ ջան, հոռօլայ, քէ՛ մեռնիմ.
Լա՛չին ջան, հոռօլայ, հոռօլօ։

Գալիս, գալիս է,
Հա՛, հա՜.
Ա՛յ, ճըլւը'ստ, ճըլւը'ստ
Ակը լալիս է։

Հէ՜, հէ՜, հէ՜, հէ՜, օ՜, հօ՜,
Յէօ՜–ա՜, հօ՜, հօ՜, հօ՛, հօ՜,
Պռե՛րէ, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէօ՜-ա՜.
Ա՛ռ, հա՛, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէօ՜-ա՜,
Տա՛ր, հա՛, գոմէշ, հօ՜, հօ՜, յէո՜։

Հա՜յ դո՛ւս էլաւ, հօ՜, ա՜,
Հա՜յ, դո՛ւս էլաւ, հօ՜, ա՜,
Հա՜յ, դո՛ւս էլաւ, հօ՜, ա՜…

***

Պարի լուսու աստղն երևաց,
Աղօթարան տոներն ի պաց.
Պարով պացւէր լուս աղօթրան,
Խանենք սարւածք, լծենք գութան։

Գութնի թախըմ նմուշ-նմուշ,
Զըկէր վաստակ չանձ էն անուշ.
Գութան չ’էլնէր՝ աշխարն ի՞նչ էր,
Աշխըրի շէն վէր գութնին էր։

Ծեռըն դնեմ վէր էն մաճին,
Աղօթք անեմ էն սուրբ խաչին.
Խաչին մեռնեմ, տիրոջն էլ խետ,
Կոռծեր կու տա օրերուն խետ։

Ամօլ, սարծել, վոժտուն, խուրիկ՝
Կ՚անեմ խէ զի խալալ շիրիկ.
Մէյ տեղ տատինք, մէյ տեղ պանինք,
Ցաձր, վիր ումուտ աստուած անենք։

Խոփքալ կ՚երթար խողի տըկէն,
Պաներ ակոս, հերկէն, հերկեն.
Ցես քէ մեռնեմ, ոսկի կատար,
Վարի չիման, շուռ տու պալ-պալ։

Փաթ մ՚էլ վարենք, խանենք միճնայն,
Կիրայմըտան զարկին կոչնայն.
Առցկինք գութան, լծինք սարվածք,
Քաշվինք դէխ ժամ, կանչինք աստված։

***

Գութան, գութան, աստուածաբան,
Առաւ իչաւ մօտ գետափան,
Մկրտեց ըզկորդըն ու խօզան,
Առաւ ելաւ Պինկօլ Ղօզան։

Զարկեմ խորուն, հանեմ տօրուն,
Բառնամ ջորուն, տանեմ չարչուն,
Առնեմ խունկ ու ապրէշում։
Ըզխունկ ի տամ պառւըներուն,
Զապրշում ի տամ աղջըկներուն.
- Աղջի՛կ, աղջի՛կ, ջան աղջիկ,
Պագիկ մ՚ի տաս խորօտիկ։

***
Հալալ կ՚էնիմ մեր գութնին,
Զ՚հալալ կ՚էնիմ ձեր գութնին.
Վըր արտանին, վըր կռնատին,
Շէկն ա կոտրէ ներսի սամին,
Ճուապ տարէք խազնատարին,
Ճիժ չը վաստկի կիրակմտին,
Կնունք չ՚էնեն ուրբաթմտին,
Գործ առաւ ե՜լ։

Մաճկալ կայնաւ վըր մաճին,
Ոսկի բոչամ վըր ակնջին,
Ձէն տւեց համլւորին,
Համլւոր ըսեց ուժտնւորին,
Ձէն հասաւ հորիքւորին,
Ձէն տւէք հորևորին,
Որ դուշմնի արևն հորին,
Գործ առաւ ե՜լ։
Գործ, գործ, ղուրպան գործ.
Գործ առաւ ե՜լ։

Գութան գ՚իլէր ուր գին կ՚ուզէր,
Գութնի բուղէն կռիւ կ՚ուզէր,
Շէկի կռտան կնճակ դուզ էր,
Վըր արտանին, վըր կռտանին,
Ջուապ տարէք խազնադարին,
Տեղին պարկող կիրակմտին,
Ճիժ վաստկող ուրբաթմտին,
Գիրկ դրեց հորևորին։

Հորևորին՝ կարմիր գլոխ,
Մկնտան՝ մուկն ի բերան,
Փոշէտան՝ փոշին ի յաչք,
Խարզնտան՝ խարզան ի ձեռ,
Խնծորտան՝ խնծոր գոտին.
Ազապ աղջիկ ուժտնւորին,

Մռտըլ տան՝ մռտըլ բերան,
Հացն ու պանիր համլւորին,
Խէրն ու բարին մեր մաճկալին,
Գործ առաւ ե՜լ։

Հա՛ ցաքեր ի, հա՛ տափեր ի, Չալանգ,
Պերք մերն ի, հա՛ կոկեր ի, Չալանգ,
Մէնակ մեր չի, աշխարին ի, Չալանգ։

Տափեց էկաւ, արտ կէս ելաւ, Չալանգ,
Ցորեն թաղեց, ումուտ էլաւ, Չալանգ,
Հա՛ հեռէւյէ՜լ, հա հեռէւյէ՜լ։

Տափի՛ր, կոկի՛ր, վզիտ մատաղ,
Քաշիր, Չալանգ, ուժիտ մատաղ.
Հա՛ հեռէւյէ՜լ, հա հեռէւյէ՜լ։

Տափիր պրծար, պերք պարին ի,
Մենակ մեր չի, աշխարին ի.
Հեռէւյէ՜լ, հա՛, հեռէւյէ՜լ, Չալանգ։

Փչէ, հովեր, փչէ’,
Մանգաղին ո՛ւժ բեր,
Քակէ հասկն ու ղծոն՝
Իմ Եարս տո՛ւն բեր։

Քանի՜, մէկ քանի՜,
Մէկէլուն դռներ.
Արիւնով է լցրեր
Զիմ սրտի կռներ։

Եկօ՛, ծով-ծով աչեր,
Ջիս մի՛ լացուներ,

Տուշմներս շատ են՝
Զէնօնք մի՛ խնդացներ։

Դե՛հ, շնգշնգա, քամի,
Շփշփա, մանգաղ,
Ձեր սիրուն ձէնիկ
Տարտերս տի քաղին։

***
Անխռով սրտով
Կուզ ու պարզ տ՚անեմ,
Արիւն քրտինքով
Մարմինս տի շաղեմ,
Աստծուն փառք տալով
Ճժերս պիտ պահեմ,
Ու անօրէն տիրոջ
Դառն քրտինքէս
Բաժին տի հանեմ։

Լեռներուն գլուխ,
Դաշտերուն արան,
Սաղ օ՛ր տի բանի
Իմ սրտի եարան…
Լեռներուն գլուխ,
Դաշտերուն արօտ,
Կեանքէն ետ մացի
Ի՚աշխարհէն կարօտ։

***
Քաղհան անենք, քաղ անենք,
Եար նանայ, նայ նանայ, նայ նանայ, նայ.
Դաշտը գուլլի բաղ անենք,
Վա՜յ լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ։

Քաղհան անենք ուրաքով,
Եար նանայ, նայ նանայ, նայ նանայ, նայ.
Խացս ի շօռ ը կարաքով,
Վա՜յ լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ։

Քաղհան անենք շաթայով,
Եար նանայ, նայ նանայ, նայ նանայ, նայ.
Խացս ի եզով, գաթայով,
Վա՜յ լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ։

Քաղհան անենք բամբակը,
Եար նանայ, նայ նանայ, նայ նանայ, նայ.
Մինչ ի զանեն զանգակը,
Վա՜յ լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ։

Քաղհան արի մինչ լուսին,
Եար նանայ, նայ նանայ, նայ նանայ, նայ.
Եարս անցաւ պահն ուսին,
Վա՜յ լէ, լէ, լէ, լէ, լէ։

Քաղհան անենք լէլէյով,
Եար նանայ, նայ նանայ, նայ նանայ, նայ.
Բամբակ կրենք սէլերով,
Վայ լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ, լէ:



Նուր իմ էկիր, սանտ իմ ծեծիր,
Խանէ′, խանէ′, խիօ′, խիօ′.
Ծիծող բուզ էր, վըրցող գօզ էր,
Խանէ′, խանէ′, խիօ′, խիօ′։
Գեղով սիցին քու եար իրը,
Խանէ′, խանէ′, խիօ′, խիօ′.
Թաղով սիցին քու եար իրը,
Խանէ′, խանէ′, խիօ′, խիօ′։

Առեց թէշին,
Քսեց փէշին,
Նարգիզը.
Քըստ ը ֆը՜ռռ,
Քըստ ը ֆը՜ռռ։

Բարւան կաշի,
Շըմշատ թէշի,
Նարգիզը.
Քըստ ը ֆը՜ռռ,
Քըստ ը ֆը՜ռռ։

Ծընեոթն արծաթ,
Թէշին՝ քանց վարթ՝
Նարգիզը.
Քըստ ը ֆը՜ռռ,
Քըստ ը ֆը՜ռռ։

Պոչը կախ ի,
Թէշին չարխ ի,
Նարգիզը.
Քըստ ը ֆը՜ռռ,
Քըստ ը ֆը՜ռռ։