Լուսնին տակ

Լուսնին տակ

Ահ, լուսնին տակ կարելի չէ՛
Որ հույզ մը մութ քեզ չտանջե.
Իսկ երբ կա սե՜ր...
Ու մութ աչքեր
Այդ րոպեին
Քեզ կը նային՝
Երկինքն ի վար կարծես կ’իջնա
Քիչ-քիչ անհունն հոգվույդ վըրա...

---