Հուշի պես թել մի բարակ
Հուշի պես թել մի բարակ
Հուշի պես թել մի բարակ
Կապում է սիրտը իմ քեզ. —
Երկի՜ր իմ, սիրտդ արդյոք
Զգո՞ւմ է հուրը երգիս:
Զգո՞ւմ է տենդը հոգուս,
Երկունքս կարմիր ու մառ.
Երկնո՛ւմ է այսօր հոգիս,
Երկի՜ր իմ, քույր իմ ու մայր...
Հեռո՛ւ եմ, — ո՞ւր եմ հիմա...
Երգում եմ: Երգս — կրակ: —
Մրրիկ է կյանքը այս մի,
Թռչում է` հողմից արագ...
1919 — 1920