Ռեքվիեմ (Թափորն է քայլում…)
Ռեքվիեմ
Թափո՛րն է քայլում նեղլիկ փողոցով
Ու քայլում եմ ես այդ թափորի մեջ՝
Հետևում թողած... դիակներ անթիվ։
...Ունկերիս մեջ դեռ զնգում է զիլ-զանգ
Կանչը գուժկանի.
— Հալիձորն ընկա՜վ... Հասի՜ր, Մխիթա՛ր...
— Հալիձորն ընկա՞վ...
— Չընկա՛վ։
Ծախեցի՜ն...
Թափո՛րն է քայլում լռած փողոցով,
Հետևում՝ ավե՛ր, մահ ու տարաժա՛մ։
Խարույկի միջից չեն լսվում ճիչեր։
Խարույկից առաջ՝
Ողջախոհության խորհուրդն է խորին.
— Ներիր մեզ, խանո՛ւմ, եթե կարող ես...
— Հասի՜ր, Մխիթա՛ր...
Լուռ է փողոցը,
Լռին քայլում է փողոցը հոգնած,
Գնում է հեռու,
Գնում է՝ հասնի Սաթենկան դատին։
— Հասի՜ր, Մխիթա՛ր...
— Սո՛ւրբ Խաչ, զորավիգ չեղար մեզ կանքում,-
Պատին է զարկվում թասը գազազած։
Թափո՛րն է քայլում
Տխո՜ւր ու հոգնա՛ծ...
Ողբա՛, Բարխուդա՛ր, դու քո բախտը սև՝
Դավաճան որդի սնելու համար,
Որդի, որ երբեք Գոհա՛ր չդառավ...
— Հալիձորն ընկա՜վ...
Թափո՛րն է քայլում...
— Թե Սյունիքն, Արցախն առնի օսմանլուն՝
Կտիրի և ողջ աշխարհին հայոց...
Կտիրի՛։ Անշո՜ւշտ...
— Հասի՜ր, Մխիթա՛ր...
...Մահվա՛ն թափորն է քայլում փողոցով։
09.05.1983, Բաքու