Ստիննեսը—
Կապիտալիստ էր։
Պարզ՝ սպեկուլյանտ։
Բայց ո՛չ թե խուրդա—մուրդա, 25
Ոնց որ մեր վանեցի չարչին—
Այլ ամբողջ աշխարհում առաջինը։
Գերմանիայի կեսը—
Ստիննեսի գրպանում էր։
Գերմանիայի օձիքը— 30
Ստիննեսի ձեռին։
Թոկը ձգել էր օձիքին—
Քաշում էր ձիգ։
Մի ծայրից ինքը,
Մյուսից— մուսյո Պունկարեն, 35
Այսինքն— էլի ի՛նքը, կամ իր ֆրանսական
քեռին։
Ինքը—
Մարդ էր, ոնց որ ամենքս։
Մեզ ամենքիս նման—
Լոկ մարմին ու միս էր։ 40
Մի բան էր Ստի՛ննեսին
Տարբերում ուրիշից—
էդ նրա,
Հուգոյի
Եզան վիզը։
45
Օ, Ստիննեսի հանճարը— ավելի քան բարդ էր․
Հանճարի տարօրինակ օրինակ էր այդ մարդը։
Այլ— 50
Դուրսը․
Օրինակ Ռուրում։
Կամ Ցեյլոնում գուցե։
Մի խոսքով— ուր որ կուզեք,
Միայն թե— ո՛չ թե գանգում, 55
Այսինքն՝ սովորական տեղում։
Ինքը նստած իր տեղում
Ուտում էր ուստրից։
Իրա տեղը աշխատում էր—
Ծանր ինդուստրին։ 60
Ինքը նստած էր մեջտեղում,
Ուղեղը— հեռուն։
Ուղեղն էլ— ուղ չէ՞ր հո հասարակ․—
Թելե՛ր.—
Եվ էն է՛լ— ոչ թե հեռագրա, 65
Այլ
Ոսկեղե՛ն։
Այլ—
Ա՛կցիա,
Կամ— 70
Բա՛նկ.
Մի խոսքով—
Ոսկի.
— Մարկ,
— Դոլլար, 75
— Ֆրանկ։
Դեռ 901—ին
Ստիննեսր միլիոնե՛ր էր։
Ուներ—
1.000.000 մարկ։
80
Իսկ 910—ին—
Արդեն 60 միլիո՛ն։
Քիչ անց—
100...
(Իսկ դու գիտե՛ս, բանվոր, 85
Բանվո՛ր, գիտե՛ս դու երևի,
Բարիքը—
Չի ծնվում ինքն իրեն,
Ոչ էլ ընկնում է արևից.
Բարիքը— 90
Ի՛նքդ ես շինում,
Մեկ էլ ընկերդ—
Քեզ պես բանվոր․—
Իսկ դու ոչի՛նչ չունես,
Դոյչլանդում ընկերդ դեռ կաղում է անոտ։ 95
Բարիքը—
Քո՛նն է,
Քո՛նն է, բանվո՛ր,
Քո՛նն է՝ ինչ կա բարդած։
Չե՞ս հասկանում․ 100
Խելո՛ք,
Վերցրու Մարքսը կարդա)․․․
Ստիննեսը միլիոներ էր,
Երբ պայթեց պատերազմը։
Պատերա՞զմ է․ 105
Լա՛վ
— Ստիննեսը պատրա՛ստ է։
(Օ, Ստիննե՛սը գիտե՛ր․
Ստիննեսը հենց ինքն էր պատրաստել
Կ՞ա
Շեյդեման.
Կա 175
է՛բերտ․
Իսկ էբերտի բերդում Ստիննեսը ապահո՛վ է։
Ո՞վ է,
Որ դնելու է թաթը Ստիննեսի վզին.
Ի՞նչ. 180
Ոմն
Լեվինե՞..․
Օ, Նոսկեն կենդանի է,
Նոսկեն ոսկի՛ է էդ բանում—
Ստիննեսը գիտե...
185
...Եվ ընկավ Բավա'րիայում
Եվգենի
Լեվինեն...
է՛բերտը նստեց։
Նստեց Նոսկեն։ 190
Ու իր թաքուն թոկով
է՛բերտին բրթեց էլ Ստի՛ննեսը Հուգո։
Ու հալչում էր մարկը—
Ստիննեսը ուռչում էր․
Ու գնում էր Ստիննեսը, 195
Ինչ որ չուներ։
Հանք։
Քարածուխ,
Կոքս։
Տրա՛նսպորտ։ 200
Կոֆե՞ է հարկավոր—
Կգնե Մարո՛կկոն։
Է՜յ,
Դոյչլանդի ընկե՛ր,
Կամ չարդի՛ իր ռեխը, 270
Կամ կռվով մեռի։
Դու դրանց վիզը
Լավ
Ոլորի՛.
Ստիննեսը քեռի՛ն էր 275
էդ
Բոլորի․
Ստիննեսը խելո՛ք էր,
Բայց—
Մոռացել էր 280
Մեզ
Բոլորիս։
Ստիննեսը չգիտե՞ր դեռ
Դոյչլանդի բանվորին։