Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ՍՈՒՍԱՆ ՍԸՆԲՈՒԼ ԴԱՍՏԱՄԱԶԸԴ
Սուսան սընբուլ դաստամազըդ էրեսիդ խափանգ իս արի,
Կավիրըդ օլոր տար ու բիր, արայիշ գուլ հանգ իս արի։
Հանգ իս արի, յա՛ր, ա՛ յար,
Սիրտըս արիր յարա, յա՛ր,
Գըլուխըս մատաղ կոնիմ՝
Ղաբուլ անիս, յա՛ր, ա յար։
Ումբրիս լարը ձըգիլ ղադանգ իս արի,
Վայ թե կըտըրվիլ է ղափիլ, յա՛ր ա՛ յա՛ր։
Աճկիրըդ ծով, էրեսըդ շովղ, էշխըս լուղ կուտա անղայիղ,
Անքանար ջուրըն իս գըցի, բոլորքըս տալղա, ջըրհիղիղ։
Ջըրհիղիղեն Նոյ այիբ,
Վուր փըրկըվից նու այիբ,
Նոյին գեմին ազատից,
Ինձ՝ այիբն ու նու այիբ։
Մե-մեկ ինձի տիսուդ թե՝ անիս լաիղ,
Կու կենամ ջամալիդ մայիլ, յա՛ր, ա՛ յար։
Հասրաթեդ չոլիրը նընգած, Մեջլումի պես Լեյլու զայաթ.
Յարալու ջեյրան իս դառի, յիս քու էդնեդ՝ ավչի-սայադ։
Սայաթ Նովեն իմ, սայադ.
Անումըս հաշվիր՝ սայ-ադ.
Տիսուդ կարոտ չը թողնիս,
Չասիս՝ սա օտար, սա՝ յադ։
Կամ թե՝ գուրձավուր իմ, բեքարա խայաթ,
Արածըդ ինձ չի լի վայիլ, յա՛ր, ա՛ յա՜ր։
|
|
