«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/383»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … oգտվելով ԱՎԲ
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 7. Տող 7.
եվ ղու տխրում ես կամ ուրախանում, ա Քեզ թվում է, թե քո մայրը հոգու է բ Քեզ թվում է, թե մայրրդ հոգու կ մեռնում
եվ ղու տխրում ես կամ ուրախանում, ա Քեզ թվում է, թե քո մայրը հոգու է բ Քեզ թվում է, թե մայրրդ հոգու կ մեռնում
Կամ հեռու տեղից "իր^լիդ [ դառնում J <ՀԷ՝Հ> եկավ ա Եվ իրավ, շատ անգամ հասնում են քեզ մոտ բ Եվ տեսնում ես, որ հասնում են քեզ մոտ
Կամ հեռու տեղից "իր^լիդ [ դառնում J <ՀԷ՝Հ> եկավ ա Եվ իրավ, շատ անգամ հասնում են քեզ մոտ բ Եվ տեսնում ես, որ հասնում են քեզ մոտ
Կամ քո ցանկալին կամ [թե] տխուր մի [սե] բոթ... Վերը բերված հատվածի դիմաց, աշ լուսանցքում՝
Կամ քո ցանկալին կամ [թե] տխուր մի [սե] բոթ… Վերը բերված հատվածի դիմաց, աշ լուսանցքում՝
Մեր վախճանը մի նոր կյանքի սկիզբն է, և ամեն բան հավիտենական ի բայց թեև ոչ անփոփոխ J, թեև այլակերպ — Ձ-աիւ լուսանցքում՝ «Թե ինքր՝ հոգին է զգում»։ 149 Թե տանջվում է նա յուր գերեզՎմանում՝Հ>
Մեր վախճանը մի նոր կյանքի սկիզբն է, և ամեն բան հավիտենական ի բայց թեև ոչ անփոփոխ J, թեև այլակերպ — Ձ-աիւ լուսանցքում՝ «Թե ինքր՝ հոգին է զգում»։ 149 Թե տանջվում է նա յուր գերեզՎմանում՝Հ>
157—158 Բայց ինձ ծանոթ է նորա ձայնը.
157—158 Բայց ինձ ծանոթ է նորա ձայնը.

11:10, 7 Նոյեմբերի 2016-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

Ես էլ պաշարված այսպիսի հ ավատով, Ջրկարողացա գիշերր քնել, նրա հոգին էր, կարծեցի, եկել, Այնպես շտապով իմաց էր անում, Թե արթնացել է նա գերեզմանում, 150 Յուր գերեզմանում, նեղլիկ գազաղում՝, Ձեռքերն ածում է, ահից կատաղում — Զլում է արղեն որտեղ է րնկած, Ահա գիտակցության ահից զլւ րհ ուր ած։ Մի անդամ հեռու, օտարության մեջ, Գիշերվա խաղաղ, հանգստյան մամին, Տեսնեմ դառն ալի մեկր տնքում է, Բայց ինձ ծանոթ է տնքոցի ձայնը. Տեսնեմ— իմ մայրը— ան կողն ի ս կողքին, Աչքր ,ինձ վերա՝՝ տնքում տխրագին, 160 Ես սարսափից փշաքաղած ձեռքս տարածեցի– Բայց չրկարացի բռնել — Կամ նախազգում ենք երբեմն հանկարծ, Թե ինչ կա կյանքում մեր աոջև պահված, ա Քիւ չի պատահել խաղաղ ժամանակ, բ Այսպես շատ անւլամ պատահում է, որ ի Երբ J միտքդ խաղաղ է, հոդիդ անդորր, Հանկարծ թնդում է քո սիրտը ուժգին, եվ ղու տխրում ես կամ ուրախանում, ա Քեզ թվում է, թե քո մայրը հոգու է բ Քեզ թվում է, թե մայրրդ հոգու կ մեռնում Կամ հեռու տեղից "իր^լիդ [ դառնում J <ՀԷ՝Հ> եկավ ա Եվ իրավ, շատ անգամ հասնում են քեզ մոտ բ Եվ տեսնում ես, որ հասնում են քեզ մոտ Կամ քո ցանկալին կամ [թե] տխուր մի [սե] բոթ… Վերը բերված հատվածի դիմաց, աշ լուսանցքում՝ Մեր վախճանը մի նոր կյանքի սկիզբն է, և ամեն բան հավիտենական ի բայց թեև ոչ անփոփոխ J, թեև այլակերպ — Ձ-աիւ լուսանցքում՝ «Թե ինքր՝ հոգին է զգում»։ 149 Թե տանջվում է նա յուր գերեզՎմանում՝Հ> 157—158 Բայց ինձ ծանոթ է նորա ձայնը. նայում եմ— տեսնում իմ մայրն— անկողնիս կողքին, 373