«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/415»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
|||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Գիտե՞ս ով է |
Գիտե՞ս ով է այն… ճերմակ աղավնին, Որ այնպես ուրախ թռչում է, գալիս Շողալով ցերեկվան արևի շողերի միջին.*. Լուո֊չուռ նրստում է, ինձ նայում֊տխրում, Մընչում է այնպես աղու, կաթոգին, Թռչում է֊գընում, ջինջ օդում ճախրում, Գընում է այնտեղ.** Ետ գալի կըրկին… Իսկ գիշերն երբոր մենակ ու անքուն [Եսվ միտք վեմ վ անում, 90 Գալիս է թաքուն նա իր աշխարհից |
||
Ու պատմում է ինձ, պատմում միալար, Ինչպես տակավին դեռ սիրում է ինձ, Ինչպես վըշտանում, լալիս ինձ համար**. Գալիս է <Հ1 անընթ.^> նա ինձ հայտնելու, Թե ապրում է անվախճան, Գերերշանիկ, մեզնից հեռու Անմեռ հոգի գերբնական։ |
Ու պատմում է ինձ, պատմում միալար, Ինչպես տակավին դեռ սիրում է ինձ, Ինչպես վըշտանում, լալիս ինձ համար**. Գալիս է <Հ1 անընթ.^> նա ինձ հայտնելու, Թե ապրում է անվախճան, Գերերշանիկ, մեզնից հեռու Անմեռ հոգի գերբնական։ |
||
— Արխ ինձ հետ, իմ թշվ առ, Ես քեզ տանեմ մի աշխարհ, 79 Ուր չրկա ցավ, անջատում, |
— Արխ ինձ հետ, իմ թշվ առ, Ես քեզ տանեմ մի աշխարհ, 79 Ուր չրկա ցավ, անջատում, |
||
Ու սերն անվե րջ, անհատնո |
Ու սերն անվե րջ, անհատնո ւմ… Արի թըռիր <1 անընթ.> |
||
40 Լ 61 «.ղերի Հի;և՝ |
40 Լ 61 «.ղերի Հի;և՝ |
||
ա Բա լա գիտես |
ա Բա լա գիտես գաղտնիքը… Լոր նա չի մեոել]… թ Բայց գիտես գաղտնիքն… [որ նա չի մեռեչ]… ի\ա ո" զշ֊ կենգանի ապրում է գեո էլ]… Տ1 — 52 Գիտե՞ս ով է նա… ճերմակ աղավնին, 0ր այնպես ուրախ ցոլում է, գալիս 53 տապի. Ատ»՝ |
||
իԳիտե՞ս ով է |
իԳիտե՞ս ով է նայ… 54—17 տապեւ>»ւմ օժանդակ թայերը անցյալից դարձրել է ներկա։ 59—34 տ*դերում՝ նույնը։ 92֊— €3 Թե ոնց տակավին դեռ սիրում է ինձ, |
||
/ք* միշտ վրշտանում, լալիս ինձ |
/ք* միշտ վրշտանում, լալիս ինձ համար… 72 տապի^ք (հատ քաշված «ծիկի տակ՝ |
||
«Զարմանք, քանի տարի է անցել այն որից»։ |
«Զարմանք, քանի տարի է անցել այն որից»։ |
||
405 |
405 |
11:24, 7 Նոյեմբերի 2016-ի տարբերակ
Գիտե՞ս ով է այն… ճերմակ աղավնին, Որ այնպես ուրախ թռչում է, գալիս Շողալով ցերեկվան արևի շողերի միջին.*. Լուո֊չուռ նրստում է, ինձ նայում֊տխրում, Մընչում է այնպես աղու, կաթոգին, Թռչում է֊գընում, ջինջ օդում ճախրում, Գընում է այնտեղ.** Ետ գալի կըրկին… Իսկ գիշերն երբոր մենակ ու անքուն [Եսվ միտք վեմ վ անում, 90 Գալիս է թաքուն նա իր աշխարհից Ու պատմում է ինձ, պատմում միալար, Ինչպես տակավին դեռ սիրում է ինձ, Ինչպես վըշտանում, լալիս ինձ համար**. Գալիս է <Հ1 անընթ.^> նա ինձ հայտնելու, Թե ապրում է անվախճան, Գերերշանիկ, մեզնից հեռու Անմեռ հոգի գերբնական։ — Արխ ինձ հետ, իմ թշվ առ, Ես քեզ տանեմ մի աշխարհ, 79 Ուր չրկա ցավ, անջատում, Ու սերն անվե րջ, անհատնո ւմ… Արի թըռիր <1 անընթ.> 40 Լ 61 «.ղերի Հի;և՝ ա Բա լա գիտես գաղտնիքը… Լոր նա չի մեոել]… թ Բայց գիտես գաղտնիքն… [որ նա չի մեռեչ]… ի\ա ո" զշ֊ կենգանի ապրում է գեո էլ]… Տ1 — 52 Գիտե՞ս ով է նա… ճերմակ աղավնին, 0ր այնպես ուրախ ցոլում է, գալիս 53 տապի. Ատ»՝ իԳիտե՞ս ով է նայ… 54—17 տապեւ>»ւմ օժանդակ թայերը անցյալից դարձրել է ներկա։ 59—34 տ*դերում՝ նույնը։ 92֊— €3 Թե ոնց տակավին դեռ սիրում է ինձ, /ք* միշտ վրշտանում, լալիս ինձ համար… 72 տապի^ք (հատ քաշված «ծիկի տակ՝ «Զարմանք, քանի տարի է անցել այն որից»։ 405