«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/530»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
|||
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 5. | Տող 5. | ||
— Դրա քչավթառ գել հերն անիծած։ |
— Դրա քչավթառ գել հերն անիծած։ |
||
— Ա՛յ տա, խի եք ասում, ապրանքատեր |
— Ա՛յ տա, խի եք ասում, ապրանքատեր ա… բալքի ում վրա հոգին <Հ1 անընթ.՝Հ> ։ |
||
— Մինը դուք ըլեք, ինչ կանեք։ |
— Մինը դուք ըլեք, ինչ կանեք։ |
||
| Տող 11. | Տող 11. | ||
— Չէ , ախպեր, մեղք ա։ |
— Չէ , ախպեր, մեղք ա։ |
||
— Չէ՛, ախպեր, նա էնհենց մարդ չի, |
— Չէ՛, ախպեր, նա էնհենց մարդ չի, որ… |
||
— Ա՛յ տղա, հրե գալիս է. վա՜չ է, մարգի աչքի ցավ » տալիս՝ մտիկ տալիս վրեն։ |
— Ա՛յ տղա, հրե գալիս է. վա՜չ է, մարգի աչքի ցավ » տալիս՝ մտիկ տալիս վրեն։ |
||
| Տող 37. | Տող 37. | ||
— Վա՜չ, ջանս դուրս գա, քեռի։ |
— Վա՜չ, ջանս դուրս գա, քեռի։ |
||
— Սս՛ սո ւ. |
— Սս՛ սո ւ. տղերք… |
||
— Ա՛յ տղա, սուս կացեք։ Լռում են։ |
— Ա՛յ տղա, սուս կացեք։ Լռում են։ |
||
| Տող 45. | Տող 45. | ||
թե արտասուքը սրբում է։ |
թե արտասուքը սրբում է։ |
||
ՔՅՈԽՎԵՆ.— Քեռի Սիմոն, մենք էսենց էլով֊գեղով հավաքվել ենք, ախպեր, որ քո ցավին մի ճար անենք, թե կա– րանք՝ գողը |
ՔՅՈԽՎԵՆ.— Քեռի Սիմոն, մենք էսենց էլով֊գեղով հավաքվել ենք, ախպեր, որ քո ցավին մի ճար անենք, թե կա– րանք՝ գողը գտնենք… |
||
ԱՄԲՈԽԸ__Ս սս՜ ո՜ւ, |
ԱՄԲՈԽԸ__Ս սս՜ ո՜ւ, սսս՚ո՚ւ… |
||
» <3 անընթ.>] 2 [Սաքո) |
» <3 անընթ.>] 2 [Սաքո) |
||
18:06, 7 Նոյեմբերի 2016-ի տարբերակ
— Ի՞նչ պտի ասիլ, կգա կուզի, էլի։
— Հա՛, հազիր եմ արել։
— Դրա քչավթառ գել հերն անիծած։
— Ա՛յ տա, խի եք ասում, ապրանքատեր ա… բալքի ում վրա հոգին <Հ1 անընթ.՝Հ> ։
— Մինը դուք ըլեք, ինչ կանեք։
— Չէ , ախպեր, մեղք ա։
— Չէ՛, ախպեր, նա էնհենց մարդ չի, որ…
— Ա՛յ տղա, հրե գալիս է. վա՜չ է, մարգի աչքի ցավ » տալիս՝ մտիկ տալիս վրեն։
— Վա յ, չանս դուրս գա։
Մի մեծ ոչխարենի քրքում փաթաթված, կուչ եկած ներս է մտնում1 <2 անբնթ.> խեղն ձայնով։
— Բարի օր ձեզ, տղերք ջան։
— Աստծու բարին, բիձա2, քեռի ջան համեցեք էստեղ, դեսն արի, ա՛չ տղա, տեղ տվեք, (հառաչում են, որ կողմով անց է կենում)։
Դիպչում է սրան նրան, իբրև թե չի տեսնում, ձեռքը ճակատին է դնում, ապշում.
— Ղազար ջան, էդ դու ես։
— Հա՛, ես եմ, ես եմ, խնամի։
— Աչքս էլ տենըմ չի, քոռացել եմ։
— Վա՜շշ՜, տունը քանդվի անողի։
— Որդին մեռնի անողի։
— Վա՜չ, ջանս դուրս գա, քեռի։
— Սս՛ սո ւ. տղերք…
— Ա՛յ տղա, սուս կացեք։ Լռում են։
Ս<ԱՏԱՆԱՆՑ ՍԻՄՈՆԸ>__Գէուխր կախ տված, իբրև
թե արտասուքը սրբում է։
ՔՅՈԽՎԵՆ.— Քեռի Սիմոն, մենք էսենց էլով֊գեղով հավաքվել ենք, ախպեր, որ քո ցավին մի ճար անենք, թե կա– րանք՝ գողը գտնենք…
ԱՄԲՈԽԸ__Ս սս՜ ո՜ւ, սսս՚ո՚ւ…
» <3 անընթ.>] 2 [Սաքո)
524