«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/548»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … oգտվելով ԱՎԲ
չ →‎top: clean up, փոխարինվեց: մեշ → մեջ (3) oգտվելով ԱՎԲ
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
149 Որ զւ՚եցի մեծիս պսւր««սվ— Թաւմ ան չանն ակնարկում է ինքնակենսագրական այն փաստը, որ 189% թ. կոյնսիսաորիայից իր հեռացվելս* աոիթ էր եղել թեմական առաջնորդ Մամքրե եպ. Ս ան ասա ր յան ի և, մյաւա Հոգևորականների դեմ պարսավալիք բանաստեղծություններ գրելը («Տարամիտներին», «Դարձյալ նրանք», «Ազդ (Պահպանողականներին)» ե
149 Որ զւ՚եցի մեծիս պսւր««սվ— Թաւմ ան չանն ակնարկում է ինքնակենսագրական այն փաստը, որ 189% թ. կոյնսիսաորիայից իր հեռացվելս* աոիթ էր եղել թեմական առաջնորդ Մամքրե եպ. Ս ան ասա ր յան ի և, մյաւա Հոգևորականների դեմ պարսավալիք բանաստեղծություններ գրելը («Տարամիտներին», «Դարձյալ նրանք», «Ազդ (Պահպանողականներին)» ե
"Ո%)։
"Ո%)։
147 հ.այանի կանտոր ընկա շուտով — Այս և հաշորդ տողհրւււմ խոսվում է իբրև Թիֆլիսի հայերեն գրքերի Հրատարակչական ընկերության գըասեն յակապ ետ աշխատելու մասին։ Ալդ պաշտոնից, որ Թումանյանը վարել է 1892 թ. մարտից մինչև 1893 ի հոկտեմբեր, նա ազատվել է իր դիմումի համաձայն։ 1905 թ. գրած «Ինքն ա կենսագրության» մեշ, ի մի բերելով իր անհաշսղ պաշտոնավարությունները, բանասաեզծր գրել է։ «ծառայության եմ մտել մի քանի տեղ, ?այ$ ամեն տեղ էլ չեն հավանել, այնպես որ «Պոետն ու Մուզայի» մեշ ուզի ղն եմ ասել» (ԵԺ IV, 88)-
147 հ.այանի կանտոր ընկա շուտով — Այս և հաշորդ տողհրւււմ խոսվում է իբրև Թիֆլիսի հայերեն գրքերի Հրատարակչական ընկերության գըասեն յակապ ետ աշխատելու մասին։ Ալդ պաշտոնից, որ Թումանյանը վարել է 1892 թ. մարտից մինչև 1893 ի հոկտեմբեր, նա ազատվել է իր դիմումի համաձայն։ 1905 թ. գրած «Ինքն ա կենսագրության» մեշ, ի մի բերելով իր անհաշսղ պաշտոնավարությունները, բանասաեզծր գրել է։ «ծառայության եմ մտել մի քանի տեղ, ?այ$ ամեն տեղ էլ չեն հավանել, այնպես որ «Պոետն ու Մուզայի» մեջ ուզի ղն եմ ասել» (ԵԺ IV, 88)-
164 Տերտերության տովին խորհուրդ— Այս և հաշսրդ տողերի կեն– սագրաւկան հիմքր քահանա ձեռնա գրվելու խորհուրդներն են, որ 90 - ա կան թթ. բ ա րե կամներ ր հաճախ տվել են Թումւսն յանին նրան տնտեսական ծանր վիճակից դուրս բերելու նպատակով։
164 Տերտերության տովին խորհուրդ— Այս և հաշսրդ տողերի կեն– սագրաւկան հիմքր քահանա ձեռնա գրվելու խորհուրդներն են, որ 90 - ա կան թթ. բ ա րե կամներ ր հաճախ տվել են Թումւսն յանին նրան տնտեսական ծանր վիճակից դուրս բերելու նպատակով։
191 Ու գրնացի խոմբագրություն — Այս տողով սկսվող հատվածում (մինչև 215 տողը) բանաստեղծր նկատի -ւնի «Մուրճ» ամսագիրը (սկսել է հրատարակվել 1889-ից) և նրա խմբագիր Ավետիք Արասխան յանին)։
191 Ու գրնացի խոմբագրություն — Այս տողով սկսվող հատվածում (մինչև 215 տողը) բանաստեղծր նկատի -ւնի «Մուրճ» ամսագիրը (սկսել է հրատարակվել 1889-ից) և նրա խմբագիր Ավետիք Արասխան յանին)։
217 ՚ՒուՐս եկավ էսպես մի նոր երգարան — հոսքը վերաբերում կ Թսւմ ան յանի անդրանիկ գրքին («Բանաստեղծություններ», ա ռաշին ՀաՎ ասր), որբ լույս տեսավ 1890 թ. աշնանը Մոսկվայում։
217 ՚ՒուՐս եկավ էսպես մի նոր երգարան — հոսքը վերաբերում կ Թսւմ ան յանի անդրանիկ գրքին («Բանաստեղծություններ», ա ռաշին ՀաՎ ասր), որբ լույս տեսավ 1890 թ. աշնանը Մոսկվայում։
218 Այնժամ մոտրակող մի թունդ պուբփցփստ — Նկատի ունի –Մշակի» աշխատակից Խ. Մալում յանի (Ազ-լեր) «Ակնարկներ. I» հոդվածը թերթի 1890 թ. ձէ 138-ում, որի մեշ կոպիտ ծաղրի ենթարկվեց բանաստեղծների նոր սերունդը, նրանց հետ նաև Թումանյանր։ Սակայն պոեմի այս և հաշորդ տողերում (218—235, 280—297 և այլն) երգիծական միջոցներով ներկայացվում է ընդհանրապես «Մշակի» գրական քաղաքականությունը՝ սկսած թերթի խմբագիր Գր. Արծրունուց, որը 1891 թ. փգոս– տասի 13-ին (.V 90) տպագրած ֆելիետոնում (Ասիացի ստորագրությամբ) խիստ քննադատել ալ ծ աղբել էր Թուման լան ի «Կոլրծքըս երբեմն ես է գալիս ու հուզվում…» բանաստեղծությունը։ Պոեմում «մտրակող» քննադատների անունից ասված խոսքերր՝ նոր բանաստեղծության «անիմաստ» լինելու, հին և նոր պոետների բացարձակ անհամատեղելիության, կամ «ով սովից մեռել՝ նա՛ է չավ գրել» անհեթեթ սկզբունքի մասին, գրեթէ բառացի համընկնում են «Մշակի» մի շարք գրական ելույթների հետ (տե՛ս էդ. Ջրբաշյան, Թուման յանի պոեմները, 2-բդ հրատ., 1986, Էջ. 254—257),
218 Այնժամ մոտրակող մի թունդ պուբփցփստ — Նկատի ունի –Մշակի» աշխատակից Խ. Մալում յանի (Ազ-լեր) «Ակնարկներ. I» հոդվածը թերթի 1890 թ. ձէ 138-ում, որի մեջ կոպիտ ծաղրի ենթարկվեց բանաստեղծների նոր սերունդը, նրանց հետ նաև Թումանյանր։ Սակայն պոեմի այս և հաշորդ տողերում (218—235, 280—297 և այլն) երգիծական միջոցներով ներկայացվում է ընդհանրապես «Մշակի» գրական քաղաքականությունը՝ սկսած թերթի խմբագիր Գր. Արծրունուց, որը 1891 թ. փգոս– տասի 13-ին (.V 90) տպագրած ֆելիետոնում (Ասիացի ստորագրությամբ) խիստ քննադատել ալ ծ աղբել էր Թուման լան ի «Կոլրծքըս երբեմն ես է գալիս ու հուզվում…» բանաստեղծությունը։ Պոեմում «մտրակող» քննադատների անունից ասված խոսքերր՝ նոր բանաստեղծության «անիմաստ» լինելու, հին և նոր պոետների բացարձակ անհամատեղելիության, կամ «ով սովից մեռել՝ նա՛ է չավ գրել» անհեթեթ սկզբունքի մասին, գրեթէ բառացի համընկնում են «Մշակի» մի շարք գրական ելույթների հետ (տե՛ս էդ. Ջրբաշյան, Թուման յանի պոեմները, 2-բդ հրատ., 1986, Էջ. 254—257),
245 Ավրորա — Հռոմեական դիցաբանության մեշ արշալույսի աստվածուհին (համապատասխանում Է հունական Էոսին), որն ամեն աոավսա> վեր | կենում փվկիանսսից Խ լույս է պարգևում աշխարհին,
245 Ավրորա — Հռոմեական դիցաբանության մեջ արշալույսի աստվածուհին (համապատասխանում Է հունական Էոսին), որն ամեն աոավսա> վեր | կենում փվկիանսսից Խ լույս է պարգևում աշխարհին,
534
534

11:56, 30 Նոյեմբերի 2016-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

149 Որ զւ՚եցի մեծիս պսւր««սվ— Թաւմ ան չանն ակնարկում է ինքնակենսագրական այն փաստը, որ 189% թ. կոյնսիսաորիայից իր հեռացվելս* աոիթ էր եղել թեմական առաջնորդ Մամքրե եպ. Ս ան ասա ր յան ի և, մյաւա Հոգևորականների դեմ պարսավալիք բանաստեղծություններ գրելը («Տարամիտներին», «Դարձյալ նրանք», «Ազդ (Պահպանողականներին)» ե "Ո%)։ 147 հ.այանի կանտոր ընկա շուտով — Այս և հաշորդ տողհրւււմ խոսվում է իբրև Թիֆլիսի հայերեն գրքերի Հրատարակչական ընկերության գըասեն յակապ ետ աշխատելու մասին։ Ալդ պաշտոնից, որ Թումանյանը վարել է 1892 թ. մարտից մինչև 1893 ի հոկտեմբեր, նա ազատվել է իր դիմումի համաձայն։ 1905 թ. գրած «Ինքն ա կենսագրության» մեշ, ի մի բերելով իր անհաշսղ պաշտոնավարությունները, բանասաեզծր գրել է։ «ծառայության եմ մտել մի քանի տեղ, ?այ$ ամեն տեղ էլ չեն հավանել, այնպես որ «Պոետն ու Մուզայի» մեջ ուզի ղն եմ ասել» (ԵԺ IV, 88)- 164 Տերտերության տովին խորհուրդ— Այս և հաշսրդ տողերի կեն– սագրաւկան հիմքր քահանա ձեռնա գրվելու խորհուրդներն են, որ 90 - ա կան թթ. բ ա րե կամներ ր հաճախ տվել են Թումւսն յանին նրան տնտեսական ծանր վիճակից դուրս բերելու նպատակով։ 191 Ու գրնացի խոմբագրություն — Այս տողով սկսվող հատվածում (մինչև 215 տողը) բանաստեղծր նկատի -ւնի «Մուրճ» ամսագիրը (սկսել է հրատարակվել 1889-ից) և նրա խմբագիր Ավետիք Արասխան յանին)։ 217 ՚ՒուՐս եկավ էսպես մի նոր երգարան — հոսքը վերաբերում կ Թսւմ ան յանի անդրանիկ գրքին («Բանաստեղծություններ», ա ռաշին ՀաՎ ասր), որբ լույս տեսավ 1890 թ. աշնանը Մոսկվայում։ 218 Այնժամ մոտրակող մի թունդ պուբփցփստ — Նկատի ունի –Մշակի» աշխատակից Խ. Մալում յանի (Ազ-լեր) «Ակնարկներ. I» հոդվածը թերթի 1890 թ. ձէ 138-ում, որի մեջ կոպիտ ծաղրի ենթարկվեց բանաստեղծների նոր սերունդը, նրանց հետ նաև Թումանյանր։ Սակայն պոեմի այս և հաշորդ տողերում (218—235, 280—297 և այլն) երգիծական միջոցներով ներկայացվում է ընդհանրապես «Մշակի» գրական քաղաքականությունը՝ սկսած թերթի խմբագիր Գր. Արծրունուց, որը 1891 թ. փգոս– տասի 13-ին (.V 90) տպագրած ֆելիետոնում (Ասիացի ստորագրությամբ) խիստ քննադատել ալ ծ աղբել էր Թուման լան ի «Կոլրծքըս երբեմն ես է գալիս ու հուզվում…» բանաստեղծությունը։ Պոեմում «մտրակող» քննադատների անունից ասված խոսքերր՝ նոր բանաստեղծության «անիմաստ» լինելու, հին և նոր պոետների բացարձակ անհամատեղելիության, կամ «ով սովից մեռել՝ նա՛ է չավ գրել» անհեթեթ սկզբունքի մասին, գրեթէ բառացի համընկնում են «Մշակի» մի շարք գրական ելույթների հետ (տե՛ս էդ. Ջրբաշյան, Թուման յանի պոեմները, 2-բդ հրատ., 1986, Էջ. 254—257), 245 Ավրորա — Հռոմեական դիցաբանության մեջ արշալույսի աստվածուհին (համապատասխանում Է հունական Էոսին), որն ամեն աոավսա> վեր | կենում փվկիանսսից Խ լույս է պարգևում աշխարհին, 534