«Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/483»–ի խմբագրումների տարբերություն

13:56, 19 Դեկտեմբերի 2016-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված է

խիստ ազնիվ են այս աշխարհիս վրա ապրելու համար, զի գտոնաթյանց թեթև ընդհարումը կը բավե զանոնք տառապեցնելու, ճնշելու և հալածելու համար իսպառ։ Այդ գողտրիկ Լակին։ անունն էր Աղավնի։

Իսկ երկրորդն՝ Արմինեն, հակառակն էր ըստ ամենայնի յուր երիցագույն քրոջ։ Թուխ էր կերպարանքը, աչերն հրավռ, բնությամբ աշխույժ, անհանդարտ, չարաճճի, զվարթ, շատախոս իբր զթռչուն գարնանային, բարի և սիրուն։ Կարծես սա ծնած էր ընդհակառակն բախտին հարվածոց գիմ ա– գրելու և նույնիսկ հաղթելու անոնց։

Երկու ներհակ տեսակներ կը ներկայեին այդ երկու փափուկ և համակրելի արարածներն որք աղախիններու ձեռաց էին մատնված՝ զուրկ մայրենի ամեն հոգատարութենե։ Ճաշի ժամանակ միայն տղայք սեղանակից կ ի,ին իրենց մոր, և ի ներկայության անոր բոլորովին երկյուզիվ համակվելով, մին յուր նայվածքին քաղցրությունը կը կորսնցներ, և մյուսր յուր աշխույժր։ Կարծես թե երկու հանցավորք էին որ լռին կաշխատեին մայրենի դատապարտության վճոայն խստությունը մեղմացնելու։

Հայրն՝ թեև լի էր զորովով տղայոց նկատմամբ՝ սակայն կնոշմե վ ախնալով, չէր համ արձակեր զանոնք յուր սիրույն բացարձակ առարկան ընել։ Անմիշսսլես որ երկու քույրերն իրենց ճաշն ավարտած էին կր փութային իրենց խուցբ քաշվիլ ընկերակցությամբ խնամակալ կնոջ մի, փոխանակ կենդանություն, շարժում և նվագ տարածելու։

Վա՛յ այն կնոշ որուն հոգին զուրկ է մայրենի բանաստեղ ձ ութենե, և որ անկարող է կարդալ որդեկացը սրտին մատյանին մեշ, Հո՛ն՝ ուր մեն մի օր նոր տառ մի կը գծագրվի ժամանակին պարագայից և դաստիարակության ազդեցությամբր։ Այդ տառը մերթ պայծառ է, մերթ սև, մերթ հստակ, մերթ ծածկված, բայց կաթոգին մոր մի համար միշտ իմանալի։

Սակայն ուրիշ անկախ ազդեցություն մի կը տարածվեր այդ մանկանց վրա, այն էր ազդեցությունն Ներսեսի որ կը շանար յուր լրշությամրն այգ երկու մատաղ տունկերուն ուղ գություն մի տալ։ Շատ անգամ տղայոց սենյակն երթալով անոնց կընկերակցեր, ու խոսքերովն կաշխատեր այդ թարմ

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-իւիստ ազնիվ են այս աշխարհիս վրա ապրելու համար, զի գտոնաթյանց թեթև ընդհարում ը կը բավե զանոնք տառա-ւզեցնելու, ճնշելու և հալածելու համար իսպառ։ Այդ գողտրիկ Լակի)։ անունն Էր Աղավնի։
+խիստ ազնիվ են այս աշխարհիս վրա ապրելու համար, զի գտոնաթյանց թեթև ընդհարումը կը բավե զանոնք տառապեցնելու, ճնշելու և հալածելու համար իսպառ։ Այդ գողտրիկ Լակին։ անունն էր Աղավնի։
-Իսկ երկրորդն՝ Արմինեն, հակառակն Էր ըստ ամենայնի յաը երիցագույն քրոջ։ Թուխ Էր կերպարանքը, աչերն հրա֊ վւսո, բնությամբ աշխույժ, անհանդարտէ չարաճճի, զվարթ, շատախոս իբր զթռչուն գարնանային, բարի և սիրուն։ Կարծես սա ծնած Էր ընդհակառակն բախտին հարվածոց գիմ ա– գրելու և նույնիսկ հաղթելու անոնց։
+Իսկ երկրորդն՝ Արմինեն, հակառակն էր ըստ ամենայնի յուր երիցագույն քրոջ։ Թուխ էր կերպարանքը, աչերն հրավռ, բնությամբ աշխույժ, անհանդարտ, չարաճճի, զվարթ, շատախոս իբր զթռչուն գարնանային, բարի և սիրուն։ Կարծես սա ծնած էր ընդհակառակն բախտին հարվածոց գիմ ա– գրելու և նույնիսկ հաղթելու անոնց։
-Երկու ներհակ տեսակներ կը ներկայեին այդ երկու փա– ւիուկ և համակրելի արարածներն որք աղախիններու ձեռաց Էին մատնված՝ զուրկ մայրենի ամեն հ ո գա տաբաթ ենե։ ճաշի ժամանակ միայն տղայք սեղանակից կը լի– )ւ1,ին իրենց մոր, և ի ներկայության անոր բոլորովին երկյու– զիվ համակվելով, մին յուր նայվածքին քաղցրությունը կը կորսնցներ, և մյուսր յուր աշխույժր։ Կարծես թե երկու հան– ցավորք Էին որ լռին կաշխատեին մայրենի դատապարտության վճոայն խստությունը մեղմացնելու։
+Երկու ներհակ տեսակներ կը ներկայեին այդ երկու փափուկ և համակրելի արարածներն որք աղախիններու ձեռաց էին մատնված՝ զուրկ մայրենի ամեն հոգատարութենե։ Ճաշի ժամանակ միայն տղայք սեղանակից կ ի,ին իրենց մոր, և ի ներկայության անոր բոլորովին երկյուզիվ համակվելով, մին յուր նայվածքին քաղցրությունը կը կորսնցներ, և մյուսր յուր աշխույժր։ Կարծես թե երկու հանցավորք էին որ լռին կաշխատեին մայրենի դատապարտության վճոայն խստությունը մեղմացնելու։
-Հայրն՝ թեև լի Էր զորովով տղայոց նկատմամբ՝ սակայն կնոշմե վ ախնալով, չէ։ր Համ արձակեր զանոնք յուր սիրույն բացարձակ առարկան ընել։ Անմիշւսսլես որ երկու քույրերն իրենց ճաշն ավարտած Էին կր փութային իրենց խուցբ քաշ– վիլ ընկերակցությամբ խնամակալ կնոշ մի, փոխանակ ծնռ* ԴաՑ 2ուՐ2Ր կենդանություն, շարժում և նվագ տարածելու։
+Հայրն՝ թեև լի էր զորովով տղայոց նկատմամբ՝ սակայն կնոշմե վ ախնալով, չէր համ արձակեր զանոնք յուր սիրույն բացարձակ առարկան ընել։ Անմիշսսլես որ երկու քույրերն իրենց ճաշն ավարտած էին կր փութային իրենց խուցբ քաշվիլ ընկերակցությամբ խնամակալ կնոջ մի, փոխանակ  կենդանություն, շարժում և նվագ տարածելու։
-Վա՛յ այն կնոշ որուն Հոգին զուրկ Է մայրենի բանաստեղ– ձ ութենե, և որ անկարող Է կարդալ որդեկացը սրտին մատյանին մեշ, Հո՛ն՝ ուր մեն մի օր նոր տառ մի կը գծագրվի ժամանակին պարագայից և դաստիարակության ազդեցությամ– բր։ Այդ տառը մերթ պայծառ Է, մերթ սև, մերթ Հստակ, մերթ ծածկված, բայց կաթոգին մոր մի Համար միշտ իմանալի։
+Վա՛յ այն կնոշ որուն հոգին զուրկ է մայրենի բանաստեղ ձ ութենե, և որ անկարող է կարդալ որդեկացը սրտին մատյանին մեշ, Հո՛ն՝ ուր մեն մի օր նոր տառ մի կը գծագրվի ժամանակին պարագայից և դաստիարակության ազդեցությամբր։ Այդ տառը մերթ պայծառ է, մերթ սև, մերթ հստակ, մերթ ծածկված, բայց կաթոգին մոր մի համար միշտ իմանալի։
-Սակայն ուրիշ անկախ ազդեցություն մի կը տարածվեր այդ մանկանց վրա, այն Էր ազդեցությունն Ներսեսի որ կը շանար յուր լրշությամրն այգ երկու մատաղ տունկերուն ուղ– գություն մի տալ։ Շատ անգամ տղայոց սենյակն երթալով անոնց կընկերակցեր, ու խոսքերովն կաշխատեր այդ թարմ
+Սակայն ուրիշ անկախ ազդեցություն մի կը տարածվեր այդ մանկանց վրա, այն էր ազդեցությունն Ներսեսի որ կը շանար յուր լրշությամրն այգ երկու մատաղ տունկերուն ուղ գություն մի տալ։ Շատ անգամ տղայոց սենյակն երթալով անոնց կընկերակցեր, ու խոսքերովն կաշխատեր այդ թարմ